شماره ركورد كنفرانس :
3993
عنوان مقاله :
نقدي بر نظريه ي تضمن‌هاي مكالمه‌اي عام لوينسون (2000) بر اساس داده‌هاي زبان فارسي
پديدآورندگان :
نورا اعظم استاديار زبانشناسي همگاني، دانشگاه آزاد اسلامي واحد دهاقان
كليدواژه :
معاني كاربردشناختي , تضمن مكالمه‌اي خاص , عام , معنايي شدگي
عنوان كنفرانس :
13th Gathering International Promote Language and Persian Literature
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر به بررسي نظريۀ تضمن‌هاي مكالمه‌اي عام لوينسون (1995، 2000) پرداخته و با درنظر گرفتن معاني كاربردشناختي اكتساب شده توسط برخي از نقش‌نماهاي گفتمان در فارسي عاميانه، يكي از اشكالات مفهومي نظريۀ مذكور را برجسته مي‌نمايد. پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه تضمن‌هاي مكالمه‌اي مبتني بر نقض راهبرد شيوه، به دليل مبتني بودن بر دانشِ موقعيت-ويژه، گرايشي به معنايي‌شدگي و قرار گرفتن در معناشناسي واژگاني عناصر زباني نداشته و نمي‌توانند طيف تغيير معنايي را تا انتها طي كنند. همچنين، اين مطالعه نشان مي‌دهد كه معاني كاربردشناختي مبتني بر كنش گفتارهاي غير مستقيمي كه بيانگر ادب بوده و به منظور حفظ وجهۀ مخاطب به كار مي‌روند، به دلايل ارتباطي، گرايشي به معنايي شدگي نداشته و از نظر تعاملي، بقاي اين معاني در اين است كه به صورت تضمن باقي بمانند بنابراين، ملاحظات تعاملي معنايي شدگي را با محدوديت مواجه مي‌كند.
