تحقق اقتصاد مقاومتي در تبلور توسعه ي گردشگري پزشكي

مقدمه: طبق نظر سازمان جهاني گردشگري، وابسته به سازمان ملل متحد، صنعت گردشگري، سومين صنعت مولد شغل و سرمايه بعد از صنعت نفت و خودروسازي مي باشد. صنعت گردشگري يكي از بزرگترين و پربازده ترين فعاليتهاي اقتصادي در دنيا است كه بالاترين ميزان ارزش افزوده را ايجاد مي كند و بطور مستقيم و غير مستقيم، ساير فعاليتهاي اقتصادي و فرهنگي را تحت تاثير قرار مي دهد. رونق گردشگري پزشكي در راستاي سياست هاي اقتصاد مقاومتي مزاياي متعددي براي ايران دارد. هدف از اين مطالعه شناخت نقاط قوت و چالش هاي پيش روي اين صنعت در ايران است. روش اجرا: مطالعه ي حاضر يك مطالعه ي مروري جامع مي باشد كه با بهره گيري از مقالات كامل موجود در پايگاه هاي داده و موتورهاي جستجو Google, Google scholar, PubMed, ISI web of science, Scopus, science direct, MAGIRAN, SID, Irandocبه بررسي مقاله هاي منتشر شده در زمينه ي گردشگري پزشكي ايران در بازه ي زماني سال 2000 به بعد پرداخته است. نتايج در قالب جداول با استفاده از تكنيك تحليل محتوا توصيف شده اند. يافته ها: از ميان35 مقاله ي مورد بررسي،25 مورد از نوع مقالات پژوهشي و 10 مورد به صورت مطالعات مروري بود. يافته ها در قالب دو جدول، نقاط قوت با 4 معيار اصلي و چالش ها با 5 معيار اصلي استخراج شده است. نتيجه گيري: ايران از قابليت هاي مناسبي در صنعت گردشگري پزشكي برخوردار است با اين وجود با چالش هاي اساسي زيادي نيز روبروست. اگر ايران قصد دارد تا از راهبرد توسعه ي گردشگري پزشكي بعنوان يكي از مصاديق اقتصاد مقاومتي بهره مند گردد بايد متناسب با اين چالش ها و نقاط قوت نسبت به تدوين و اجراي سند راهبردي گردشگري پزشكي اقدام نمايد.