الگوهاي نيروپويايي در گفتمان سياسي- اقتصادي: پژوهشي در گفتمان كاوي شناختي (بررسي موردي گفتگوي تلويزيوني حسن روحاني)

زبان شناسي شناختي را شايد بتوان جذاب ترين و پرطرفدارترين رويكرد در زبان شناسي امروز دانست كه قلمروهاي پژوهشي آن به صورت فزاينده اي رو به گسترش است. در چند سال اخير اين رويكرد به قلمرو گفتمان كاوي (انتقادي) نيز راه يافته و دستاوردهاي اميدواركننده اي نيز به ارمغان آورده است. پژوهش پيش رو نيز در همين راستا به بررسي الگوهاي نيروپويايي (تالمي، 1988، 2000) در گفتمان سياسي- اقتصادي ايران مي پردازد و گفت وگوي تلويزيوني رئيس جمهور (حسن روحاني) در دوازدهم مردادماه 1395 را به صورت موردي واكاوي مي نمايد. يافته هاي پژوهش نمايانگر آن است كه الگوهاي نيروپويايي در حوزه هاي گوناگون گفتمان رئيس جمهور همچون موضوع برجام، تورم، ركود، مفاسد اقتصادي و خصوصي سازي كاربردي چشمگير دارد. در اين گفت وگوي تلويزيوني برهم كنش و تقابل ميان نيروها و عوامل دخيل در موضوعات گوناگون سياسي و اقتصادي در قالب طرحواره هاي نيروپويايي مفهوم سازي مي گردد. با بررسي اين طرحواره ها مي توان دريافت كه در بحث برجام كشمكش و ستيز پيوسته اي ميان ايران، قدرت هاي بزرگ، رژيم صهيونيستي، كشورهاي معاند منطقه و حتي دولت و كنگرۀ آمريكا وجود دارد كه هر يك از آنها گاه در نقش نيروي كنشگر پديدار مي شوند و گاه در نقش نيروي پادكنشگر. در موضوعات داخلي نيز تقابل ميان دولت با نيروها و شرايط مخالف را مي توان ديد كه هر يك مي كوشد بر ديگري غلبه كند يا در برابر آن مانع به وجود آورد.