كاربرد فلاونوئيد در مواد غذايي

يكي از راه هاي افزايش ماندگاري موادغذايي افزودن مواد نگهدارنده غذايي ميباشد. يك دسته از اين مواد آنتي اكسيدان ها هستند كه به طور فزاينده اي به منظور به تأخير انداختن فرآيند اكسيداسيون به مواد غذايي اضافه مي شوند، اما به دليل اثرات نامطلوب آنتي اكسيدان هاي سنتزي بر سلامت، يافتن منابع آنتي اكسيداني طبيعي جهت افزايش مدت ماندگاري مواد غذايي و جلوگيري از فرايند اكسيداسيون به ميزان زيادي مورد توجه محافل علمي قرار گرفته است. حضور تركيبات زيست فعال با خاصيت آنتي اكسيداني به ويژه تركيبات پلي فنولي و ويتامين ها در مواد غذايي با منشأ گياهي، عامل مؤثر در حفظ سلامت انسان مي باشد. همه گياهان تركيبات متنوعي از متابوليت هاي ثانويه را توليد مي كنند كه يكي از مهمترين آنها فلاونوئيدها هستند. فلاونوئيدها متابوليت هاي ثانويه گياهي هستند كه داراي ساختار پلي فنولي مي باشند. در سال هاي اخير، اهميت فعاليت هاي آنتي اكسيداني تركيبات فنولي و امكان استفاده از آنها در غذاها به عنوان تركيبات آنتي اكسيدان طبيعي افزايش يافته است و مطالعات زيادي اثرات سلامت بخشي همه جانبه اين تركيبات را گزارش كرده اند. آثار سلامت فلاونوئيدها بيشتر در نتيجه خصوصيات آنتي اكسيداني و توانايي كلاته كنندگي آنهاست. و با كاهش فرايند اكسيداسيون به تنهايي و يا به همراه ساير تركيبات فنولي و آنتي اكسيدان طبيعي سبب افزايش مدت ماندگاري مواد غذايي مي شوند. در اين مقاله ويژگي هاي ساختاري فلاونوئيدها، نقش سودمند آنها در سلامت انسان و در افزايش ماندگاري مواد غذايي بررسي گرديده است.