اصول طراحي مدياتك در جهت حفظ فضاي شخصي افراد

امروزه طيف وسيع مخاطبين با توقعات و نيازهاي متفاوت، مراكز چندرسانه اي يا مدياتك را به مردمي ترين فضاي فرهنگي تبديل نموده است كه حضور در آن صرفا براي پژوهش و مطالعه نبوده بلكه به فضايي اجتماعي براي تبادل اطلاعات و تعامل با ديگران تبديل شده است. اين فضا به عنوان مكان عمومي و اجتماعي بايد بتواند در عين حفظ فضاي شخصي افراد و خلوت آنها شرايط لازم براي تعامل وتبادل دانش را فراهم آورد. بنابراين پرسش پژوهش در جهت رسيدن به اين هدف اينگونه مطرح ميشود كه چگونه ميتوان مفهوم فضاي شخصي را در طراحي مدياتك عينيت بخشيد؟ اين مقاله ميكوشد به روش توصيفي و تطبيقي و با استفاده از منابع مكتوب درباره مباني نظري مفهوم فضاي شخصي و با كمك بررسي نمونه فضاهايي از مركز چندرسانه اي به يافتن معيارهاي طراحي مدياتك از رويكرد حفظ فضاي شخصي افراد بپردازد.در انتها نتيجه در قالب جدولي با عنوان نمود كالبدي ايده هاي طراحي مدياتك از رويكرد حفظ فضاي شخصي ارايه ميشود و اينگونه نتيجه گيري ميشودكه براي طراحي در محيطي همچون مدياتك، بايد محيط هايي انعطاف پذيروسيال طراحي شوند كه بتواند پاسخگوي تمايلات قابل تغيير افراد در جهت تماس با ديگران و يا جدايي از ديگران باشد. همچنين در رابطه با مكانيزم هاي فضاي شخصي بايد به طرح مبلمان، ترتيب فضاي نشستن و فواصل همجواري توجه كرد تا منجر به تامين فضاي شخصي و تمايل به تعامل اجتماعي شود.