محاسبه خلأ عملكرد وافزايش بهره وري آب در زراعت سيب زميني

عملكرد بالقوه (پتانسيل) (Potential yield) عبارت است از عملكرد يك رقم در شرايط تأمين رطوبت و مواد غذايي كافي و در شرايطي كه تنش‌ها به طور موثر كنترل مي‌شوند (Van Itersum et al., 2003). پتانسيل عملكرد با فرض رعايت شرايط بهينه زراعي از نظر تراكم و تاريخ كاشت در نظر گرفته شده و سه عامل نور، دما و تأمين رطوبت، عوامل تعيين كننده در تعيين عملكرد پتانسيل محسوب مي‌شوند. عملكرد واقعي عبارت است از عملكردي كه در شرايط عيني مزرعه كشاورز در يك منطقه معين بدست مي‌آيد. اين عملكرد در واقع در شرايط مديريت غالب يك منطقه از نظر تاريخ كاشت، رقم غالب منطقه، تراكم و مديريت تغذيه و كنترل آفات و بيماري‌ها حاصل مي‌شود (Van Itersum et al., 2013). عملكرد بالقوه (پتانسيل) با توجه به نوع منطقه و اقليم متفاوت است. دستيابي به عملكرد پتانسيل براي مجموعه گسترده اي از كشاورزان يك منطقه غير ممكن است زيرا در بسياري از حالات دستيابي به آن با توجه به نهاده هاي مصرفي مقرون به صرفه نيست (Van Itersum et al., 2013). به همين دليل برآورد عملكرد پتانسيل معمولاً از طريق مدل سازي و بر اساس فرضيات بهينه بودن شرايط انجام مي‌پذيرد. معمولاً وقتي كه عملكرد كشاورز به 85-75 درصد از عملكرد پتانسيل مي‌رسد تقريباً به يك ثبات نسبي مي‌رسد كه به اين عملكرد قابل حصول (Obtainable yield) مي‌گويند كه هميشه در سطح پايين‌تري از عملكرد پتانسيل قرار دارد (Cassman et al., 2003). همواره تفاوت بين عملكرد پتانسيل و عملكرد قابل حصول و همچنين عملكرد واقعي يا متوسط زارعين وجود داشته كه از اين تفاوت‌ها با نام شكاف عملكرد (Yield gap) ياد مي‌شود. اين پژوهش با هدف بررسي شكاف موجود بين عملكرد هاي واقعي، سهل‌الوصول، قابل حصول و پتانسيل براي محصول سيب زميني در منطقه فريدن استان اصفهان و همچنين صرفه جويي آب مصرفي در صورت دستيابي به عملكرد سهل‌الوصول به اجرا درآمد.