بررسي شرايط فرهنگي در طراحي مركز تئاتر با رويكرد توسعه پايدار (نمونه موردي شهر تبريز)

شرايط فرهنگي به لحاظ ماهيتش موجب ايجاد محدوديت‌ها و طراحي‌هاي متفاوت در مناطق مختلف جهان شده و بارزترين تاثير را بر شكل معماري در طول زمان گذاشته است .در اين ميان سامان دهي عناصر شهري و استفاده از آنها از طرق مختلف، مثل جهت گيري صحيح شريان ها، انتخاب ارتفاع مناسب جداره ساختمانها و استفاده از گونه‌هاي مناسب و... باعث شده كه انسان با دريافت و كشف اين شاخصه‌ها و با بكار گيري روش‌هاي صحيح طراحي، عملاً تحول و تكامل را در طراحي كالبد ساختمانهاي شهري موجب گردد. هدف مقاله حاضر بررسي شرايط فرهنگي در طراحي مركز تئاتر با رويكرد توسعه پايدار در شهر تبريز، با توجه به اينكه رعايت شرايط فرهنگي نيز يكي از اصول معماري پايدار است مي‌باشد. از طرفي در آخرين دهه قرن پيش، فعاليتهاي پراكنده نمايشي، صورت جديتري به خود گرفت. روش كار در اين تحقيق به صورت تحليلي و توصيفي و به كمك مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي و از طريق مراجعه به بانك‌هاي اطلاعاتي مرتبط از جمله سايت‌هاي اينترنتي، مقالات داخلي و خارجي، كتب و ارگان‌هاي مرتبط با موضوع تحقيق مي‌باشد. تحقيق حاضر از نوع تحقيقات كاربردي بوده و به صورت موردي صورت گرفته است.