بررسي نشانه‌هاي شهري براي تداوم خوانايي در فضاهاي شهري (نمونه موردي شهر رشت)

امروزه توجه به مفهوم نشانه‌ها در شهر، به عنوان يكي از دغدغه‌هاي نظريه پردازان شهري تبديل شده است. به كارگيري نشانه‌هاي شهري به عنوان ابزاري براي سازماندهي و قدرت نمايي در طول تاريخ به صراحت ديده مي شود. امروزه شهرها به علت بي توجهي به معيارهاي طراحي شهري با كاهش خوانايي روبه رو هستند، كه باعث فقدان سيماي شهري شده است. تقويت كردن اين عناصر، به عنوان نمود كالبدي ارزش‌هاي معنايي و فرهنگي جامعه، مي تواند موجبات ارتقاي تصوير ذهني شهروندان و خوانايي فضاي شهري را فراهم كند. گام اول براي تقويت نشانه‌هاي موجود، بازشناسي آن‌ها از ميان ساير عناصر شهري است . يافته‌هاي به دست آمده از مباني نظري و مرور نشانه‌هاي شهري شهر رشت نشان مي دهد كه معيارهاي مذكور به دو دسته اصلي « تمايز نسبت به بافت اطراف » و «دلالت مشترك ميان كاربران » تفكيك مي شوند. نتايج حاصل از بررسي معيارهاي فوق، متغيرها و روابط متقابل آن‌ها در جدولي معرفي شده است. اين جدول مي تواند به عنوان مبنايي براي امتيازدهي و سنجش ميان عناصرمختلف در فرم شهري براي بازشناسي نشانه از ميان آن‌ها مورد استفاده قرار گيرد.