بررسي ويژگي‌هاي فضاي تفريحي تربيتي كودك در فضاي باز در جهت افزايش خلاقيت

امروزه با رشد شهرنشيني و تحول الگوهاي سكونتي شهروندان، كيفيت حضور كودكان در فضاهاي باز تفريحي به دليل پر رنگ تر شدن زندگي مدرن، اين فضاها تحت تأثير قرار گرفته و باعث حبس كودكان شهري در محيط خانه شده است و كودك فرصت كمي براي كشف خود و تجربه ي محيطي در طبيعت دارد . بدين جهت پژوهشگر بر آن است تا بررسي نقش فضاي باز بر طراحي متناسب براي گودكان به ارائه راهكار هايي در جهت طراحي هر چه بهتر فضاي تفريحي تربيتي برا ي كودكان دست يابد. بدين منظور در گام اول به بررسي ويژگي‌هاي كودكان مي پردازد، درگام بعدي تعامل كودكان با فضاهاي باز بررسي مي شود و سپس خلاقيت و محيط كودك و بررسي تاثير اين دو متغير بر يكديگر مورد تحليل قرار مي‌گيرد. سپس محيط بازي به عنوان بستري كه كودك بيشترين توجه را به آن دارد مورد مطالعه قرار مي گيرد لازم به ذكرست كه روش تحقيق در اينجا كتابخانه‌اي و از نوع تحليلي توصيفي مي باشد. اميدست كه با پژوهش هايي - اينچنيني بتوان به نتايج مثبت طراحي‌هاي متناسب براي كودكان دست يافت.