ارزيابي تاثير مشاركت مردمي در مديريت بهينه بلاياي طبيعي شهر تهران (مطالعه موردي منطقه 14)

پژوهش حاضر تلاشي بود در جهت بررسي تأثير مشاركت مردم بر بهبود مديريت بحرانهاي پس از وقوع زلزله در منطقه 14 تهران گردآوري شده است. قدم اول ارائهي تعريفي اوليه از بحران و مشاركت بود. در تعريف مشاركت گفته شد: مشاركت عبارت است از ميزان دخالت اعضاي نظام در فرايند تصميم گيري. در حقيقت جوهر مشاركت، منافع مشترك گروه در جامعه و منافع مشترك فرد در گروه است. بررسي پيشينهي موضوع در حيطهي اين دو مفهوم، تئوريهاي بسياري را در بر ميگرفت كه در اين بخش اشاره به آنها چندان ضرورتي ندارد. اين تحقيق به روش توصيفي پيمايشي و ابزار پرسشنامه انجام شده است. حجم جامعه نمونه با استفاده از فرمول كوكران برابر با 380 نفر ميباشد. بعد از مشخص شدن حجم جامعه نمونه سعي شده است با استفاده از مباني نظري پژوهش، شاخصها و متغييرهاي اصلي تحقيق مشخص شود. شاخص‌هاي تحقيق بر اساس اصول تابآوري حيات شهري در راستاي مشاركت مردمي شهروندان منطقه 14 تهران، انتخاب شده است. بر اساس اصول تابآوري شهري تعداد 6 شاخص انتخاب شد. بعد از مورد تأييد قرار دادن روايي پرسشنامه توسط كارشناسان سعي شده است كه پايايي پرسشنامه از طريق روش ل ب خ مورد ارزيابي قرار گرفت. در اين راستا تعداد 30 نفر از جامعه نمونه به صورت تصادفي ساده مورد آزمون قرار گرفتند پايايي در جامعه‌هاي نمونه از وضعيت مطلوبي برخوردار است به طوري كه پايايي در جامعه نمونه برابر با 0.711 است، بنابراين ميتوان از پرسشنامه مذكور استفاده نمود. بعد از ارزيابي روايي و پايايي پرسشنامه، با روش تصادفي ساده به جمعآوري داده و اطلاعات از جامعه نمونه اقدام شده است. براي بررسي شاخصهاي تحقيق و آزمون فرضيات از آزمون خي 2 بهره گرفته شد. نتايج آزمون خي 2 نشان مي‌دهد كه ارتباط و معناداري بين مشاركت مردمي و مديريت بهينه بلاياي طبيعي با ضريب اطمينان 95 درصد تأييد و براي فراهم شدن زمينه مشاركت شهروندان بايد شاخص‌هايي كه مجموع نمره آزمون خي 2 آنها بيشتر از 0.05 باشد به عنوان اولويت اول انتخاب نمود.