بازآفريني سبك زندگي ايراني اسلامي در معماري لوكيشن هاي سينمايي نمونه موردي فيلم مادر و يك حبه قند

سينما نقش ارزنده اي در راستاي رشد فرهنگ و اشاعه سبك زندگي خاصي در جامعه ايفا مي كند. به نظر مي-رسد اين هنر، داراي عناصر و تكنيك هاي مشتركي با معماري باشد بنابراين مي توان گفت كه معماري در لوكيشن هاي سينمايي، بيشترين تاثير را در ايجاد احساس مورد نظر پديدآورندگان اثر بر مخاطبان دارد. از اين رو مي توان با بهره گيري از ظرفيت هاي سينما و معماريِ لوكيشن هاي آن، گامي بزرگ در راستاي رشد فرهنگ و اشاعه سبك زندگي ايراني برداشت. هدف اين مقاله بررسي و بازآفريني سبك زندگي ايراني-اسلامي در معماري لوكيشن هاي سينمايي براي گسترش آن در حيات جاريه مخاطبان است. براي دست يابي به اين هدف، با استفاده از روش تحليل محتواي منطقي متون اسلامي و شناسايي سبك زندگي برآمده از آن و همچنين روش پديدارشناسي و بازخواني سبك زندگي در دو اثر سينمايي مادر و يك حبه قند ، سعي در بازآفريني فرهنگ ايراني-اسلامي و تاثيرات معماري لوكيشن اين آثار بر سبك زندگي شده است. به نظر مي-رسد كه سينما (به طور خاص در اين مقاله فيلم هاي مادر و يك حبه قند) توانايي زيادي در به تصوير كشيدن مضامين فرهنگي و سبك زندگي را از طريق معماري لوكيشن ها دارد.