شماره ركورد كنفرانس :
4015
عنوان مقاله :
اولتراسونوگرافي دستگاه گوارش در گاو
پديدآورندگان :
هاشمي اصل سيد محمد mm.hashemi@urmia.ac.ir گروه جراحي و تصويربرداري تشخيصي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه اروميه، اروميه، ايران
تعداد صفحه :
5
كليدواژه :
سونوگرافي , نگاري , شكمبه
سال انتشار :
1395
عنوان كنفرانس :
دوازدهمين همايش ملي جراحي، بيهوشي و تصوير برداري تشخيصي دامپزشكي ايران
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
سونوگرافي محوطه بطني گاو به عنوان يكي از روشهاي تصويربرداري است كه طي سالهاي اخير توسعه بيشتري يافته است. معاينه و تشخيص برخي از بيماريها در نگاري، هزارلا، شيردان و روده هاي كوچك به راحتي شكمبه نبوده و برخي از تكنيكهاي تشخيصي باليني آنها تهاجمي مي باشد. اولتراسونوگرافي يك روش خيلي خوبي براي ارزيابي اختلالات دستگاه گوارش در گاو است. از جمله مهمترين اين اختلالات شامل تورم ضربه اي نگاري، جابجايي شيردان به راست و چپ، انسداد روده هاي كوچك و اتساع و جابجايي سكوم است. سونوگرافي گاو بدون استفاده از آرام بخشي، در حالت ايستاده قابل انجام است. جهت نفوذ مناسب فراصوت موهاي ناحيه مورد نظر بايد تراش داده شود. براي اغلب كارهاي تشخيصي سونوگرافي در گاو، يك ترانسديوسر 5/3 تا 5 مگاهرتز خطي يا محدب، عمق لازم و وضوح خوبي را تأمين مي¬كند. ترانسديوسر 5/2 مگاهرتزي براي معاينه ساختــارهايي كه بيش از 20 سانتي¬متر از ديواره شكـم فاصله دارند استفاده مي¬¬¬شود. با اين حال با افزايش عمق وضوح تصوير كمتر مي شود. ساختارهاي چسبيده به سطح بدن با ترانسديوسر 5 الي 5/7 و حتي 10 مگاهرتزي نيز قابل معاينه هستند. امواج فراصوت تشخيصي تنها مي¬تواند تا عمق20 تا 25 سانتيمتر از ديواره شكم (اپتيمم 15 سانتيمتر) نفوذ نمايد. با توجه به اين امر سونوگرافي براي اعضايي كه به جداره حفره شكم نزديكترهستند كارايي بهتري داشته و در اعضاي عمقي محدوديت دارد. محدوديت مهم ديگر وجود گاز و محتويات گازدار دستگاه گوارش نشخواركنندگان است كه با ايجاد سايه صوتي و جذب زياد فراصوت مانع از نفوذ آن به عمق مي شود. بعد از تشخيص احتمالي باليني تنها محدوده خاصي از محوطه بطني مربوط به ارگان مورد نظر سونوگرافي مي شود. فقط در مواردي كه تشخيص باليني قابليت تعيين ناحيه درگير احتمالي را نمي دهد كل محوطه بطني بايد مورد سونوگرافي قرار گيرد. البته در اين موارد مدت زمان انجام سونوگرافي زيادتر مي شود. جهت تشخيص سونوگرافي يك ارگان محوطه بطني بايد به موقعيت آناتوميكي، نماي سونوگرافيكي ديواره و اكوژنيسيته آن توجه شود. استفاده از نماي سونوگرافيكي ديواره ارگانهاي دستگاه گوارش در شناسايي و تشخيص بيماريهاي آنها بويژه در موارد جابجايي آنها از اهميت زيادي برخوردار است. معمولا در سونوگرافي از طرف چپ ، نگاري، طحال، شكمبه و قسمتهايي از شيردان قابل مشاهده مي باشد. در طرف راست، كبد، هزارلا، قسمتهايي از شيردان، روده هاي كوچك، روده هاي بزرگ و كليه راست و چپ قابل مشاهده مي باشند.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت