بررسي اثرات ترميمي شيره و عصاره الكلي ساقه گياه استبرق (Calotropis procera) بر روي زخم در مدل حيواني موش صحرايي

هدف: بررسي اثرات ترميمي شيره و عصاره الكلي ساقه گياه استبرق بر روي زخم مي باشد. طرح مطالعه: طب گياهي يكي از رايج ترين روش هاي درمان در پزشكي است. با توجه به نياز روز افزون به داروهاي گياهي جديد و با توجه به صنعتي شدن اين بخش، شناسايي و برنامه ريزي جهت استفاده از منابع طبيعي كشور ضروري مي تواند باشد. آيا مي توان از گياه استبرق براي درمان زخم استفاده كرد؟ حيوانات: 45 قطعه موش صحرايي نر نژاد ويستار به وزن 200 تا 250 گرم روش كار: حيوانات به سه گروه تقسيم شدند. بعد از ايجاد بيهوشي عمومي، در ناحيه پشت گردن آنها يك برش دايره اي شكل تمام ضخامت با قطر 6 ميلي متر ايجاد شد. به مدت 5 روز روي زخم شيره ساقه سبز، عصاره الكلي ساقه و نرمال سالين ماليده شد. در روزهاي از پيش تعيين شده 7، 14 و 21 درصد بهبود زخم از طريق اندازه گيري مساحت زخم بررسي و مقايسه گرديد. نتايج: با توجه به نتايج بدست آمده درصد بهبود زخم در دو گروهي كه از شيره و عصاره ساقه گياه استبرق استفاده شد نسبت به گروه نرمال سالين بهتر بود و در روز 7 اين اختلاف معنادار ديده شد. البته اين تفاوت معني دار نيز بين گروهي كه شيره استفاده شد و گروهي كه عصاره به كار رفت در روز 7 ديده شد. نتيجه گيري و كاربرد باليني: نتايج نشان مي دهد كه هم شيره و هم عصاره الكلي ساقه گياه استبرق مي تواند ترميم زخم هاي باز را تسريع ببخشد.