شماره ركورد كنفرانس :
4015
عنوان مقاله :
اثرات تروماي درمان زاد تجربي يك طرفه مجراي دفران بر روي عملكرد توليدمثلي موش
پديدآورندگان :
بابايي محمد گروه علوم پايه، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه دانشگاه اروميه، اروميه، ايران , شاليزار جلالي علي a.shalizar@urmia.ac.ir گروه علوم پايه، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه دانشگاه اروميه، اروميه، ايران , نجفي غلامرضا گروه علوم پايه، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه دانشگاه اروميه، اروميه، ايران , بهفر مهدي گروه جراحي و تصويربرداري تشخيصي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه اروميه، اروميه، ايران
كليدواژه :
آبستني , باروري , تروما , مجراي دفران , موش
عنوان كنفرانس :
دوازدهمين همايش ملي جراحي، بيهوشي و تصوير برداري تشخيصي دامپزشكي ايران
چكيده فارسي :
هدف: بررسي پيامدهاي توليدمثلي جراحات درمان زاد مجراي دفران در خلال اعمال جراحي ناحيه مغابني اهداف اصلي اين مطالعه را تشكيل مي داد.
طرح مطالعه: اين مطالعه به منظور ارزيابي اثرات تروماي درمان زاد تجربي يك طرفه مجراي دفران بر روي عملكرد توليدمثلي طبيعي موش پي ريزي گرديد.
حيوانات: جهت انجام اين مطالعه 18 موش نر بالغ با ميانگين وزني 3 ±20 گرم از مركز پرورش و نگهداري حيوانات آزمايشگاهي دانشكده دامپزشكي دانشگاه اروميه تهيه گرديد.
روش كار: موش ها به صورت تصادفي به سه گروه شش تايي تقسيم شدند. حيوانات گروه شاهد، يك دوز سفترياكسون را به ميزان 100 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقي در زمان باز كردن شكم دو گروه ديگر دريافت كردند. در گروه شم، متعاقب بيهوشي، برشي در قسمت خلفي شكم ايجاد و مجراي دفران سمت چپ خارج و بدون دستكاري به داخل حفره شكمي بازگردانده شد. در گروه تروماي تجربي، پس از باز كردن شكم، مجراي دفران سمت چپ به وسيله پنس خون بند در حالت كاملاً قفل شده براي مدت زمان دو دقيقه محكم نگهداشته شد. 35 روز پس از جراحي، هر يك از موش هاي نر به مدت يك هفته به همراه دو موش ماده بالغ در قفس جداگانه اي نگهداري شدند و متعاقباً عملكردهاي توليدمثلي حيوانات گروه هاي آزمايشي مختلف مورد ارزيابي قرار گرفتند.
نتايج: تروماي درمان زاد تجربي يك طرفه مجراي دفران كاهش بارزي را در ميزان آبستني، شاخص باروري و نيز تعداد نوزادان در مقايسه با گروه هاي شاهد و شم سبب گرديد.
نتيجه گيري و كاربرد باليني: به نظر مي رسد دستكاري هاي غيرضروري محتويات ناحيه مغابني در جراحي هاي اين ناحيه مي توانند موجبات اختلال در عملكردهاي توليدمثلي طبيعي را فراهم آورند.
