مطالعه تجربي اثر متفورمين بر روي ترميم زخم سوختگي قرنيه در خرگوش

هدف: ارزيابي تاثير متفورمين بر روي ترميم زخم سوختگي قرنيه خرگوش طرح مطالعه: اين تحقيق به منظور مطالعه تجربي اثر متفورمين بر روي ترميم زخم سوختگي قرنيه در خرگوش انجام گرفت. حيوانات: در اين تحقيق از 20 قطعه خرگوش نيوزلندي بالغ با ميانگين وزني 5 /2 تا 3 كيلوگرم سالم استفاده شد. روش كار: ابتدا طي بيهوشي عمومي زخم قرنيه در چشم چپ تمام حيوانات با استفاده از كاغذ صافي به قطر 6 ميلي متر آغشته به سود نرمال 1 مولار ايجاد گرديد. سپس خرگوش ها به 4 گروه 5 تايي تقسيم شدند: آزمايش I، آزمايش II و آزمايش III و كنترل. در گروه آزمايش اول 50 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن، در گروه آزمايش دوم 100 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن و در گروه آزمايش سوم 200 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن بلافاصله در روز جراحي تا 21 روز بعد از ايجاد زخم قرنيه روزانه متفورمين گاواژ شد. در گروه شاهد مساوي با ساير گروهها آب مقطر گاواژ گرديد. در روز21 پس از ايجاد سوختگي، طي بيهوشي عمومي چشم چپ تمام حيوان تخليه و نمونه‌هاي قرنيه از نظر واكنشهاي التهابي، ميزان عروق زايي، ادم استروما، تعداد رديف‌هاي سلول هاي اپيتليال قرنيه و ميزان نظم رشته‌هاي كلاژن تحت بررسي هيستوپاتولوژيكي قرار گرفتند. نتايج: مطالعات هيستوپاتولوژيك نشان داد كه خرگوش هاي گروه درمان با متفورمين به طور معني داري (05 /0 p) عروق زايي، ادم استروما و واكنش هاي التهابي كمتر داشته‌اند. همچنين نظم رشته‌هاي كلاژن نيز در اين گروه ها بهتر بود. نتيجه گيري و كاربرد باليني: براساس نتايج به دست آمده به نظر مي رسد كه متفورمين اثرات مناسب و قابل قبولي بر روند التيام بخشي و ترميم زخم قرنيه خرگوش داشته باشد.