استفاده از اولتراسوند داپلر در توليد مثل دام هاي كوچك

هدف: هدف از اين مطالعه مروري ارزيابي كارايي اولتراسونوگرافي داپلر در توليد مثل دامهاي كوچك بويژه سگ مي باشد. طرح مطالعه: در توليد مثل دامهاي كوچك ، اولتراسوند داپلر در تشخيص و نظارت بر آبستني سگ از سال 1970 و از زماني كه ضربان قلب جنين و جريان خون جفت شناسايي مي شود ، استفاده شده است. حيوانات: شانزده قلاده سگ نژاد دورگه و خالص با ميانگين وزني 34 كيلوگرم در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفتند. روش كار: شاخص ضرباني (PI) و شاخص مقاومتي (RI) جريان خون داخل تخمداني در يك استروس نرمال و آبستني و متعاقب تجويز پروستاگلاندين F2α (12 روز پس از تخمك گذاري) در سگ هاي ماده مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج: در طول مرحله ي فوليكولار، RI و PI ثابت ماندند و يا كمي كاهش يافتند. در دوره پيش تخمك گذاري ، هر دو شاخص كاهش يافتند و 10 روز پس از تخمك گذاري به كمترين حد خود رسيدند. علاوه بر اين ، 2 روز پس از تخمك گذاري اين دو شاخص به طور معني داري كمتر از 2 روز قبل خودشان بودند. الگوي خون داخل تخمداني در مرحله ي فوليكولار و ابتداي فاز لوتئال ( روز 6- تا 10) مشابه چرخه، آبستني و سگ هاي بيگل درمان شده با PGF2α بود. سگ هاي درمان شده با پروستاگلاندين يك كاهش سريع در پرفيوژن داخل تخمداني در بين روز هاي 10 تا 15 پس از تخمك گذاري نشان دادند. در سگ هاي غير آبستن PI و RI از روز 40 تا زماني كه جريان خون قابل مشاهده شدن نبود (در حدود روز 70)، به تدريج افزايش يافتند. غلظت پروژسترون و مقاومت و سرعت جريان خون داخل تخمداني در سگ هاي آبستن و غير آبستن مشابه بود. تامين خون تخمداني به نظر ميرسد كه مرتبط با توليد پروژسترون در حيوان آبستن و غير آبستن ميباشد. علاوه براين، سرعت پيك سيستوليك و پايان دياستوليك خون رحمي جفتي و بندنافي در طول آبستني افرايش يافت. به طور عكس RI و PI به طور پيشرونده اي در اين شريان ها كاهش يافت. در رگ هاي كوچك رحمي جفتي، حداقل اندازه RI در هفته هاي چهارم ، ششم و هشتم آبستني به ترتيب برابر 63 /0، 55 /0 و 48 /0 بود. شريان كاروتيد جنيني مشترك در يك سوم قدامي گردن شناسايي شد. اين شريان RI و PI پايداري تا زمان زايمان از خود نشان داد. نتيجه گيري و كاربرد باليني: احتمالا اولتراسونوگرافي داپلر بتواند كمك شاياني در توليد مثل دامهاي كوچك بويژه سگ در آينده نزديك داشته باشد.