تاثير يك دوره تمرين تناوبي شديد(HIT) بر فعاليت آنزيمهاي آنتي اكسيداني بافت قلب رت هاي ديابتي

مقدمه: گزارش شده فعاليت هاي بدني مي توانند در كنترل عوارض بيماري ديابت موثر باشد. هدف از انجام تحقيق حاضر، بررسي اثر تمرين تناوبي شديد بر فعاليت آنزيم­هاي سوپر اكسيد ديسموتاز، كاتالاز و گلوتاتيون پراكسيداز بافت قلب رت هاي ديابتي مي باشد. روش شناسي تحقيق:در يك كار آزمايي باليني 32 سر موش صحرائي نر از نژاد ويستار با ميانگين وزن 254-271 گرم بصورت تصادفي در دو گروه تمرين و كنترل تقسيم شدند. آزمودني ها به مدت هشت هفته روي تردميل و بصورت فزاينده تمرين تناوبي با شدت بالا را انجام دادند. ديابت از طريق تزريق 50 ميلي گرم استرپتوزوتوسين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن اعمال شد. 24 ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين، حيوانات با استفاده از تزريق درون صفاقي كتامين بيهوش و بافت قلب جهت سنجش تغييرات آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز،كاتالاز و گلوتاتيون پراكسيداز جدا شد. براي بررسي اثر مداخله تمرين از آزمون تي مستقل استفاده شد و جهت تجزيه و تحليل آماري نرم افزار SPSS22 بكار گرفته شد. يافته ها: ميزان فعاليت آنزيم سوپراكسيد ديسموتاز،كاتالاز و گلوتاتيون پراكسيداز در گروه تمرين در مقايسه با گروه كنترل افزايش معناداري داشت( 05/0≥P). نتيجه گيري: نتيجه مطالعه حاضر نشان داد تمرين تناوبي شديد، مي تواند فعاليت آنزيمهاي آنتي اكسيداني دربافت قلب رت هاي ديابتي را بهبود بخشيده و در كاهش اثرات مخرب ديابت بر دفاع آنتي اكسيداني بافت قلب موثر باشد.