تاثير يك دوره تمرين هوازي شنا بر فعاليت آنزيمهاي آنتي اكسيداني (سوپراكسيد ديسموتاز و كاتالاز) سرم رت هاي نر چاق

زمينه و هدف: تحقيقات نشان داده است كه فعاليت بدني ميتواند بر بهبود عوارض ناشي از چاقي موثر باشد. لذاهدف از تحقيق حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين هوازي شنا بر غلظت آنزيم هاي آنتي اكسيداني سرم در رت هاي چاق مي باشد. روش تحقيق: در يك كار آزمايي باليني24 سر رت نر ويستار 2 ماهه، به مدت 8 هفته با غذاي پرچرب تغذيه شدند تا به ميانگين وزني gr 30 ±319 رسيدند و سپس بصورت تصادفي به دو گروه تمرين شنا و گروه كنترل تقسيم شدند. آزمودني ها به مدت هشت هفته، هر هفته 5 جلسه تمرين استقامتي شنا در ماز آبي را انجام دادند. 24 ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين حيوانات با استفاده مخلوطي از كتامين و زايلازين بيهوش و خون مورد نياز از قلب رت ها جهت اندازه گيري آنزيم هاي سوپراكسيد ديسموتاز و كاتالاز گرفته شد. جهت اندازه گيري آنزيم هاي سوپراكسيد ديسموتاز و كاتالاز ، از روش هاي آزمايشگاهي و با استفاده از كيت هاي آنزيمي شركت زلبيو آلمان انجام شد. .جهت بررسي تاثير متغير ها از آزمون تي مستقل استفاده شد. تجزيه و تحليل آماري تحقيق در سطح توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم افزار 22spss و در سطح معني داري كمتر از 05/0 انجام شد. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه هشت هفته تمرين هوازي شنا سبب افزايش معني دار در غلظت آنزيم هاي سوپراكسيد ديسموتاز و كاتالاز شده است(p≤.05). نتيجه گيري: نتيجه مطالعه حاضر نشان داد تمرين هوازي شنا، مي تواند فعاليت آنزيمهاي آنتي اكسيداني سوپراكسيد ديسموتاز و كاتالاز سرم رت هاي چاق را بهبود بخشيده و در كاهش اثرات مخرب چاقي بر دفاع آنتي اكسيداني بافت قلب موثر باشد.