ريزپهپاد RQ170 و تأثير سربالك بر ضريب پساي آن

هواپيماهاي كنترل شونده از راه دور يا پهپادها به دليل مأموريت‌هايي همچون نظامي و جاسوسي و اهميت آن، به‌وفور موردبررسي قرار مي‌گيرند. گران بودن هزينه‌هاي پروازي منجر به ساخت پرنده‌هاي كوچك‌تر به نام ريزپهپاد شد. براي افزايش نسبت كارايي آئروديناميكي راه‌هاي مختلفي وجود دارد كه يكي از آن‌ها استفاده از سربالك مي¬باشد. اين وسايل علاوه برافزايش راندمان مصرف سوخت، اثر نسبت منظري را بيشتر مي‌كنند و باعث مي‌گردند كه كارايي آئروديناميكي بال افزايش پيدا كند. در مقاله حاضر با استفاده از پهپاد RQ170 به ساخت ريزپهپاد 30 سانتي‌متري آن توسط پرينتر سه‌بعدي با مشخصات ايرفويل GOE344 پرداخته و با استفاده از دو سربالك دايروي ساخته‌شده با همين ايرفويل و ابعاد 2 و 3 سانتي‌متري به دنبال بهينه كردن مشخصه ضريب پسا به روش تجربي با تونل باد مدارباز و دمشي مي¬پردازيم. اين آزمايش در پنج رينولدز 14173، 22048، 29923، 37797 و 42522 انجام گرفت و نتايج نشان داد سربالك 3 سانتي‌متري از مدل ديگر آن به دليل كاهش ضريب پساي بيشتر بهينه‌تر است و سپس با استفاده از اين سربالك در سه سرعت 6، 9 و 27 متربرثانيه در زواياي حمله مختلف به بررسي ضريب پسا پرداختيم كه نتايج نشان داد بهترين سرعت براي حالت كروز، سرعت 9 متربرثانيه با كاهش ضريب پسا 32 درصدي مي¬باشد. همچنين نتايج حاكي از آن بود كه با افزايش سرعت از 6 به 9 متربرثانيه كاهش ضريب پسا بيشتر و سپس با رسيدن سرعت به 27 متربرثانيه اين كاهش كمتر ديده مي¬شود.