ارزيابي ريسك در صنعت ساخت و ساز كشور

پروژه های ساخت وساز در محیط هایی پویا و پیچیده كه شرایطی پرخطرتر و نامطمئن را به وجود آورده و با محدودیت های زمانی شدید وضعیت بدتری پیدا می كنند، آغاز می شود. صنعت ساخت وساز، در طی چند سال گذشته تغییرات زیادی را متحمل شده است. این صنعت، اساساً با سرمایه گذاران خصوصی اداره می شود؛ حضور املاك و مستغلات اوراق بهادار به طرز قابل توجهی افزایش یافته است. این صنعت در برابر طیف وسیعی از خطرات فنی و كسب وكاری، آسیب پذیر است - حتی بیش از خطراتی كه در گذشته با آن ها مواجه بوده است. بنابراین، نیاز به ارزیابی خطر، افزایش پیدا كرده است. ارزیابی خطر، ابزاری است برای شناسایی خطراتی كه پروژه با آن مواجه است، و خطرات را بر اساس راه كارهای صحیحی مدیریت می كند. ارزیابی خطر در مطالعه حاضر عبارت است از تكنیكی كه هدف آن شناسایی و برآورد خطرات پروژه كه پرسنل و اموال و دارایی ها را تحت تأثیر قرار می دهد. روش كلی این مطالعه عمدتاً بر مبنای پرسشنامه نظرسنجی ایست كه از پیمانكاران ساختمانی محلی با ابعاد كاری مختلف، از طریق ایمیل یا ملاقات حضوری، جمع آوری شد. به منظور شناسایی عوامل خطری كه به طور كل بر عملكرد صنعت ساخت وساز اثر می گذارند، در ابتدا مرور جامعی از تاریخچه ادبیات انجام شد. پرسشنامه نظرسنجی نیز برای كاوش در خصوص الگوی رفتاری مقطعی صنعت ساخت وساز و خطرات آن، طراحی شد. پرسشنامه برای یك بررسی آزمایشی آماده شد، و با نگاهی بر مقالات مرتبط در حوزه مدیریت خطرات ساخت وساز، تنظیم شد. این پژوهش به دنبال شناسایی و ارزیابی خطرات و ایجاد چارچوبی برای مدیریت خطر است كه سرمایه گذاران، پیمانكاران، و تأمین كنندگان می توانند در زمان پیمانكاری ساخت وساز از آن استفاده كنند.