همدلي در سازمان با تمركز بر نقش معنويت در محيط كار با رويكرد سبك رهبري معنوي (مطالعه موردي: كاركنان دانشگاه اصفهان)

هدف اصلي اين پژوهش، تبيين نقش رهبري معنوي در سازمان بر همدلي ميان كاركنان است. يكي از موضوعاتي كه پژوهشگران سازمان و مديريت روز به روز بيشتر با اهميت آن آشنا مي شوند، جايگاه معنويت در سازمان و نقشي است كه رهبري و مديريت سازمان در اين زمينه ايفا مي نمايد. معنويت به عنوان بستر و زمينه اي براي رفتارهاي بهتر در افراد مطرح مي شود. از طرف ديگر با توجه به اينكه وجود همدلي سازماني اثرات مثبتي در پيشرفت سازمان ها و در نتيجه جامعه دارد و رهبران الگوهاي مهمي در اين زمينه هستند، در اين مقاله تلاش شده است كه نقش رهبري معنوي بر همدلي سازمان بررسي گردد. جامعه آماري پژوهش را كاركنان دانشگاه اصفهان تشكيل مي دهد كه با توجه به فرمول كوكران تعداد 265 نمونه از ميان آنها انتخاب گرديد. براي سنجش رهبري معنوي از پرسشنامه فراي و همكاران و براي سنجش همدلي از پرسشنامه واكي باياشي و همكاران استفاده شد. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه تمام ابعاد رهبري معنوي بر ايجاد همدلي در دانشگاه اصفهان تاثير مثبت معنادار دارد. نتيجه نهايي اينكه رهبران با ايجاد زمينه معنويت در ميان كاركنان مي توانند در راستاي افزايش همدلي در سازمان قدم بر دارند.