بررسي و اولويت بندي ابزارهاي مديريت دانش در راستاي توسعه فناوري‌هاي نوين در سازمان

عصر حاضر، عصر تحولات و تغييرات شگرف در فناوري‌هاي نوين است. عصري كه ساختار فكري آن آكنده از عمق بخشيدن به اطلاعات و توجه به مشاركت نيروي انساني خلاق و دانشگرا به جاي نيروي انساني عملكردي است. از اينرو، مديريت هوشيار بر آن است تا هر چه بيشتر و بهتر در جهت استفاده از ابزاري به نام دانش براي رويارويي و مقابله با عوامل عدم اطمينان، حفظ موقعيت و ايجاد فنآوري، خلاقيت و نوآوري جهت گسترش عرصه رقابتي خود برآيد، اين امر مستلزم اين است كه سازمان با ارج نهادن به مديريت دانش و متقابلا مديريت فنآوري و نوآوري، آنرا به عنوان يك نياز استراتژيك و ضروري جهت پيشگامي در عرصه رقابت پذيري، در زمره برنامه¬هاي اولويت دار خود قرار دهد. مديريت دانش داراي ابزاري مانند پرتال هاي سازماني، ويكي¬ها، سيستم¬هاي خبره، سيستم پشتيباني تصميم، كنفرانس هاي ويديويي بر اساس وب و ... مي¬باشد كه مي¬توانند بستري براي شناسايي و توسعه فن¬آوري¬هاي نوين مورد نياز سازمان باشند. در تحقيق حاضر نقش ابزارهاي مديريت دانش را در مديريت فن¬اوري و نوآوري شناسايي كرده و جهت رتبه¬بندي معيارها از مدل تصميم¬گيري چندمعياره استفاده شده كه در اين مدل براي وزن دهي معيارها از روش AHP فازي و نظر خبرگان و از تكنيك Promethee جهت رتبه بندي استفاده شده است.