بررسي تاثيراحداث باغ سيب پايه مالينگ و فروش محصولات آن براقتصاد مازندران

عليرغم اهميت مقوله سرمايه گذاري در كشاورزي، متاسفانه در ايران عامل سرمايه يكي از محدودكننده ترين عوامل توليدي در اين بخش بوده است و به همين خاطر استفاده صحيح و بهينه از اين نهاده مي تواند نقش مهمي در رشد اقتصادي كشور داشته باشد. استفاده مطلوب از عامل سرمايه در طرحهاي بخش كشاورزي مستلزم تجزيه و تحليل و ارزيابي دقيق و كامل طرحها ميباشد. در اين مطالعه توليد سيب در استان مازندران بر پايه رويشي مالينگ كه در چند سال اخير كشت و توليد آن رايج شده است مورد ارزيابي اقتصادي قرار گرفت. شاخص هاي مورد استفاده در جهت بررسي سودآوري و توجيه پذيري اقتصادي توليد سيب پايه مالينگ براساس روش منفعت – هزينه (Benefit – Cost) و ارزش حال خالص پروژه (NPV) بوده است. اطلاعات و داده هاي تحقيقات از طريق تكميل پرسشنامه از 15 باغدار نمونه در سال 1393 گردآوري شد. نتايج نشان داد كه همه باغداران مورد مطالعه داراي نسبت منفعت هزينه بزرگتر از يك بوده و ارزش خالص كنوني آنها مثبت مي باشد اين نشان دهنده آن است كه توليد سيب پايه مالينگ صرفه اقتصادي دارد و سرمايه گذاري در جهت توليد اين رقم توجيه پذير است. از ديگر نتايج اينكه متوسط نسبت BCR در مقياس توليد بيش از 20 هكتار معادل 08/3 است در حاليكه اين نسبت در مقياس توليد كمتر از 5 هكتار برابر 45/1 و در مقياس توليد 10-5 هكتار برابر 10/2 مي باشد. بنابراين با رشد مقياس توليد، نسبت منفعت هزينه افزايش مي يابد.