چالش‌هاي جديد فراروي امنيت‌ غذايي در جهان و پيشگيري از اثرات آن بر توسعه آتي كشور با تكيه بر الگوي بومي و اسلامي

امنيت غذايي سنگ بناي جامعه توسعه يافته و عنصر اصلي سلامت فكري، رواني و جسمي اعضاي آن به شمار مي رود. غذا موضوعي راهبردي است كه تحت تاثير عوامل سياسي، اقتصادي، اجتماعي، فن آوري، بين المللي و زيست محيطي مي باشد. بحران امنيت غذايي كل جهان از جمله كشورمان را تحت تاثير قرارمي دهد. در نقشه جهاني امنيت غذايي كه اخيرا منتشر شده، ايران جزء مناطق پرخطر قرارگرفته است. موانعي هم چون تخريب زمين هاي كشاورزي، تغييرات آب و هوايي، خشكسالي ها، بحران آب، قيمت بالاي انرژي، افت سرمايه گذاري در تحقيقات كشاورزي و افزايش ضايعات غذايي، پايداري امنيت غذايي را تحت تأثير قرارداده است. تخريب هر هكتار زمين كشاورزي در كشور، بر هم زننده امنيت غذايي 20 نفر است؛ لذا امنيت غذايي از عناصر استراتژيك براي آينده بوده و به عنوان هدف توسعه هزاره سوم معرفي شده است. تامين امنيت غذايي به شيوه اي علمي، نيازمند به كارگيري روشي حساب شده براي رفع مشكلات غذا و چارچوب تعريف شده به منظور برنامه ريزي و مديريت توسعه است. با توجه به تاكيد مقام معظم رهبري بر تامين امنيت غذا و اصلاح الگوي مصرف در بندهاي 7 و 8 سياست هاي كلي «اقتصاد مقاومتي» و از آن جايي كه همه آحاد ملت مخاطب اين سياست ها هستند، رويارويي با چالش هاي جدي تامين موادغذايي در آينده و مديريت آن ها نيازمند حركت جهادي دولت و نيز تمام اقشار جامعه در سراسر سيستم غذايي اعم از توليدكنندگان، فروشندگان و مصرف كنندگان مي باشد؛ لذا هدف از اين پژوهش بررسي چالش هاي نوين فراروي امنيت غذايي جهاني و راهكارهاي علمي موجود براي مقابله با آن، هم چنين نيل به امنيت غذايي از طريق فرهنگ سازي، اصلاح الگوي مصرف و جلوگيري از اسراف با تكيه بر الگوي علمي و بومي برآمده از فرهنگ انقلابي و اسلامي مي باشد.