واكاوي قابليت‌هاي بخش كشاورزي در پيشرفت اقتصادي ايران اسلامي

يكي از مهمترين مباحثي كه در فرآيند توسعه و پيشرفت اقتصادي كشورها مطرح است، نحوه توجه به بخش هاي اقتصادي و اولويت دهي به آنها است. تركيب بخشي رشد اقتصادي، نقش مهمي در عدالت محوري آن دارد. بررسيها حاكي از آن است كه سياست هاي اقتصادي كشور در دوره 1350 تا 1386 رشد توليد ناخالص داخلي كشور، عدالت محور و رشد حامي فقرا نبوده است و سياست هاي مذكور، در عمل، بخش كشاورزي را بر خلاف قابليت اساسي آن در رشد و عدالت، مورد كم توجهي قرار داده اند. هدف از اين مطالعه بررسي نقش و قابليت بخش كشاورزي در الگوي ايراني-سلامي پيشرفت است. در اين راستا، ميزان توجه به بخش كشاورزي در اقتصاد ايران بررسي گرديده و سپس علت بي توجهي به كشاورزي در كشورهاي در حال توسعه و از جمله ايران، از منظر راهبرد توسعه جايگزيني واردات بررسي شده و تجربيات برخي كشورها مطرح شده است. در نهايت، قابليت هاي بخش كشاورزي در الگوي پيشرفت و عدالت، مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.