نسبت‌شناسي بازاريابي ارشادي و اغوايي

يكي از حوزه هاي اقتصاد كه نقش بسزايي در نظام اقتصادي جامعه دارد بازاريابي است. مدل ها و اصول حاكم بر بازاريابي كنوني در جامعه ما كه برگرفته از مدل هاي توسعه يافته در نظام كاپيتاليسم است قطعاً نميتواند با نرم افزار اداره جامعه اسلامي سازگاري داشته باشد. از اين رو، ضرورت تبيين و باز تعريف قواعد و مؤلفه هاي بازاريابي بر اساس مفاهيم پايه قرآني موضوعيت پيدا ميكند. قرآن به عنوان اصليترين منبع اسلام، سرشار از مفاهيمي است كه ميتوان از آن ها در جهت بومي كردن سيستم اداره جامعه اسلامي بهره برد. در طيف شناسي نوين قدرت، قدرت - توان تحميل اراده ي خود بر ديگري - به سه طيف «سخت»، «نيمه سخت» و «نرم» تقسيم مي شود. اگر چه اقتصاد در حوزه نيمه سخت قدرت، طبقه بندي مي شود؛ اما بازاريابي -به عنوان يكي از زير بخش هاي مهم اقتصاد- در حوزه قدرت نرم قرار مي گيرد. در شكل اعمال قدرت نرم، فرد به اختيار، تحميل اراده ديگري را بر خود مي پذيرد. حوزه اختيار به دو بخش ارشاد و اغوا تفكيك مي شود. از اين رو با توجه به اينكه در فرايند بازاريابي، كدام بخش وجودي انسان و چگونه هدف قرار گيرد، ميتوان بازاريابي را در دو بخش بازاريابي ارشادي و بازاريابي اغوايي تعريف و تبيين نمود. در اين پژوهش با استفاده از روش تئوري سازي داده بنياد به تبيين اصول و مباني بازاريابي ارشادي در جهت بررسي تطبيقي با بازاريابي اغوايي مي پردازيم.