بررسي نقش دين در كارنامه دانش جديد

سال هاي قرون وسطي گرچه دوران پررونقي براي علوم مابعدالطبيعي بود و آموزه هاي ديني در شرق و غرب عالم مورد توجه و بسط و تفسير قرار گرفته بود؛ اما در زمينه علوم طبيعي گام هاي مهمي برداشته نشد. تحول اساسي در اين زمينه در جهان اسلام به ويژه در 5 قرن اوليه آن اتفاق افتاد و نتيجه آن حفظ و نگهداري دانش يوناني و شرح و تكميل آن بود كه اين رشد نيز در سال هاي بعدي و با رشد جريانات ضد عقل متوقف گرديد. در شرايطي كه فعاليت هاي علمي در شرق رو به كاستي مي گراييد در دوره دوم قرون وسطي و پس از آن در رنسانس، جهان با انقلاب علمي مواجه شد كه همه نگاه ها را متوجه علوم طبيعي كرد. اين كه چرا و چگونه اين نهضت پرشور علمي شكل گرفت و سپس بسط و توسعه يافت موضوع تحقيقات و پژوهش هاي فراواني است و هر يك از انديشمندان به فراخور مطالعات تاريخي و گرايش هاي فكري خويش دلايل متعددي را ذكر كرده اند كه در جاي خود بايد مورد بحث و بررسي قرار گيرد. اما ما به عنوان كشوري كه ديني كردن عرصه هاي مختلف جامعه از جمله علوم را دنبال مي كنيم بررسي نقش دين در كارنامه دانش جديد اهميت ويژه اي دارد. در اين مقاله با مروري بر كارنامه دانش جديد در عرصه هاي معرفت افزايي نسبت به انسان و جهان و كاربردهاي آن در آسايش زندگاني و امنيت اجتماعي به بررسي توأمان نقش دين و تأثيرات مخرب دين زدايي در اين عرصه ها خواهيم پرداخت.