آسيب شناسي الگوي فعلي خدمت سربازي اجباري و بايسته هاي الگوي اسلامي ايراني خدمت

نهاد خدمت سربازي اجباري به شكل كنوني الگويي وارداتي از غرب به شمار مي رود كه پس از دوران ناپلئون تا مدتها در جهان رواج داشته، ولي اكنون چند دهه است كه كشورهاي ابداع كننده آن با تغييرات اساسي در قوانين خود يا خدمت اجباري را به كلي حذف نموده اند يا تغييرات اساسي در آن به وجود آورده اند. شروع خدمت سربازي اجباري در ايران با حدود يك قرن تاخير نسبت به ساير كشورها و همراه با تقليد كامل از الگوي غربي بوده است. اگر بتوان پذيرفت كه در گذشته منافع خدمت اجباري بيشتر از معايب آن بوده و خالص منافع اجتماعي آن مثبت بوده است، مي توان گفت كه جامعه ايران نسبت به ساير كشورها با تاخير از مزاياي خدمت اجباري برخوردار شده، هيچ گونه بومي سازي اسلامي ايراني در نحوه انجام خدمت به وجود نياورده است و اكنون نيز با مشخص شدن آسيب هاي خدمت اجباري و با وجود منفي شدن خالص منافع اجتماعي آن متاسفانه با تاخير نسبت به ساير كشورها هنوز هم بر اساس شيوه قديمي و منسوخ شده غربي عمل مي شود. اين تاخير و محافظه كاري بر خلاف روحيه پيشرفت خواهي بوده و ريشه در ساختار غير پوياي اداري و سياست گذاري كشور دارد. در اين تحقيق در خصوص ماهيت خدمت اجباري، ناكارا بودن و آسيب هاي ناشي از آن بحث شده و لزوم ايجاد تغيير در آن نشان داده شده است. همچنين در خصوص بايسته هاي الگوي جانشين نيز بحث و الگوي خدمت اجتماعي با رويكرد آموزشي پيشنهاد گرديده است. بر اين اساس گسترش آموزش هاي نظامي و سازماندهي نيروهاي ذخيره نيز پيش نيازهايي هستند كه امكان حذف خدمت سربازي اجباري به شكل كنوني را فراهم مي كنند. حذف يا ايجاد تغيير در الگوي خدمت اجباري يكي از پيش زمينه هاي پيشرفت اقتصادي كشور بوده و تاثير زيادي در بهبود و اصلاح انگيزه ها و تخصيص بهينه منابع انساني كشور دارد.