بررسي تطبيقي توسعة انساني رايج با آموزه‌هاي اسلامي و ارائه الگوي جايگزين

نظريه هاي توسعه انساني مبتني بر نگاه سكولاري و انسان محوري، مدعي هستند كه براي تحوّل اجتماعي و اقتصادي جامعه انساني ارائه شده اند. امّا موفقيّت چنداني به لحاظ نظري و اجرايي نداشته اند. مشكل اصلي اين نظريه ها آن است كه به عامل اصلي تحوّل توسعه كه انسان باشد ناظر نيستند. تمام اين نظريه ها در چارچوب سرمايه سالاري نظام اقتصادي سرمايه داري سكولار، ارائه و پيگيري ميشوند. اين جريان هرگز قادر نيست، نقش اصلي را در فرايند توسعه به انسان بدهد. امّا بر پايه مباني هستيشناختي نظام اقتصادي اسلام، ضمن اين كه سرمايه و صاحب سرمايه، نقش مناسبي در فرايند تحقّق جامعه پيشرفتة اسلامي دارد، به انسان به عنوان عامل اصلي بسترساز تحقّق پيشرفت جامعة اسلامي، نقش اساسي داده ميشود و با ارائه و اجراي مدل هاي مردم سالاري اقتصادي، انسان ها در فرايند اقتصادي به سمت انسان مورد نظر اسلام، متحوّل شده و به وسيلة چنين انسان هايي جامعه مطلوب پيشرفته اسلامي دستيافتني ميشود. ظرفيّت مدل هاي مردم سالاري براي تحقّق جامعه پيشرفته اسلامي يكسان نيستند؛ بنابراين، هر مدلي داراي ظرفيّت بيشتري باشد، در اولويت قرار ميگيرد