سامانه هاي اخلاقي مرجع درنظريه هاي توسعه و پيامدهاي راهبردي ناهمسويي

انتولوژي، از اركان عمده نظريه پردازي است. مرجع انتولوژي، اخلاق است كه از سه ريشه پلوراليسم يا كثرت گرايي، وحدت گرايي و بنيادگريي نشات مي گيرد. در موارد كثير اين سه سامانه اخلاقي تقابل دارند و تقابل جوهري اين سه همواره بستر تعارض را فراهم مي كند. جنگ، تعارض منطقه اي، تروريسم، نزاع هاي حزبي و جناحي، ونداليسم، نارضايتي، بحران هويت، رفتارهاي نابهنجار در سبك زندگي نمونه محصولات اين ناهمسويي است. مقاله حاضر سعي دارد پس از تشريح آثار تضاد سامانه هاي اخلاقي بر نظريه هاي توسعه، تئوري هاي عمده در مدل سازي پيامدهاي راهبردي ناهمسويي را معرفي كند. در اين ميان تلاش مي شود با استفاده از اين نظريه ها توضيحي براي منازعات تهديدكننده حاكميت فراهم شود. نتايج اين مقاله نه تنها مي تواند در امر سياست گذاري هاي مديريت فرايند نظريه پردازي ايراني اسلامي پيشرفت استفاده شود. بلكه مي تواند دانشجويان تحصيلات تكميلي و محققين را در تدارك پشتوانه نظري پژوهش هاي خود ياري مي كند