مطالعه تطبيقي شاخص هاي اقتصاد دانش بنيان و نقش نظام آموزش عالي در ارتقاي آن-ها، بررسي وضعيت ايران، سال هاي 2012-2016

هدف از پژوهش حاضر، بررسي جايگاه بين المللي ايران براساس شاخص هاي اقتصاد دانش بنيان و نقش نظام آموزش عالي در ارتقاي اين شاخص ها مي باشد. روش تحقيق به كار رفته در اين پژوهش، روش تحقيق تطبيقي است كه در آن از تحليل هاي تطبيقي كمي با كمك مدل هاي رگرسيوني به مقايسه 5 شاخص اصلي اثر گذار بر توليد ناخالص داخلي پرداخته شده است. اين پژوهش بر پايه گزارش هاي سالانه شاخص خلاقيت جهاني، كه به صورت همسان در بيش از 150 كشور جهان تهيه مي گردد صورت گرفته است. پژوهش حاضر به تبيين جايگاه ايران در ميان كشورهاي منطقه خاور ميانه پرداخته و به كمك روش هاي رگرسيوني، مدلي عمومي براي اثر گذاري شاخص هاي منتخب بر توليد ناخالص داخلي كشورهاي ناحيه خاورميانه ارائه مي دهد. همچنين نقش آموزش عالي در ارتقاي اين شاخص ها به همراه راهكارها ي عملي بر مبناي نقشه جامع علمي كشور در اين زمينه مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه ايران در يك دوره پنج ساله بين سال هاي 1391 تا 1395 پس از دو سال كاهش رتبه، براي سه سال پياپي، رشد در اين شاخص ها را تجربه كرده است.