شماره ركورد كنفرانس :
4026
عنوان مقاله :
بررسي اثر آللوپاتي برگ و ريشۀ Eucalyptus camaldulensis برروي پارامترهاي مختلف Malva sylvestris در گلخانه
پديدآورندگان :
حيدري بنفشه banafshehheidari@yahoo.com كارشناسي ارشد، علوم گياهي، دانشگاه پيام نور واحد نجف آباد , عصاره محمدحسن asareh@rifr-ac.ir عضو هيئت علمي، تهران، موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور , انتشاري شكوفه sh_enteshari@yahoo.com عضو هيئت علمي دانشگاه پيام نور , شريعت آناهيتا shariat@rifr-ac.ir كارشناس ارشد، تهران، موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور , متيني زاده محمد matini@rifr-ac.ir استاديار پژوهش، تهران، موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور
كليدواژه :
مواد دگرآسيب , علفهرز , علفكش زيستي , ترشحات ريشهاي , Malva sylvestris
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس ملي علوم زيستي ايران
چكيده فارسي :
مبارزه با علفهاي هرز همواره يكي از مسائلي بود كه مطالعات زيادي را در پي داشت. بهاين منظور آزمايشي انجام شد كه در آن اثر آللوپاتي اكاليپتوس برروي پنيرك بررسي شد. اين بررسي بهصورت طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار و مقايسۀ ميانگينها با آزمون دانكن و در سطح 05/0 انجام شد. تيمارهاي مورد استفاده عبارت بودند از: شاهد، پودر برگ خشك شده(5، 10، 15گرم)، پودر برگ تر(5، 10، 20گرم)، عصارۀ اتانولي برگ خشك(3، 6، 12گرم بر ليتر)، عصارۀ آبي برگ خشك(5، 10، 15درصد)، عصارۀ آبي برگ تر(10 و 20درصد) و ترشحات ريشهاي. در تعدادي از گلدانها نيز عصارۀ اتانولي برگ خشك(3، 6، 12گرم بر ليتر) برروي برگها اسپري شد. پارامترهاي اندازهگيري شده طول گياه، درصد جوانهزني، سرعت جوانهزني، شاخص جوانهزني، شاخص بنيۀ بذر، وزن تر و خشك بيوماس، ساقه و ريشه، قند محلول، فعاليت آنزيمهاي كاتالاز و پراكسيداز، رطوبت نسبي برگ(RWC)، موجودي آب هر واحد سطح برگ(LWCA)، سطح ويژۀ برگي(SLA)، تعداد و طول برگ، تعداد، طول و عرض روزنه بودند. در تمام صفات اندازهگيري شده بيشترين اثر بازدارندگي مربوط به عصارۀ اتانولي بود، عصارههاي آبي برگ تر و خشك نيز اثر مهاري نسبتاً خوبي داشتند. پودرهاي استفاده شده نيز مانند يك لايه عمل كرده و مانع خروج رطوبت شدند اما بقيۀ تيمارها بهطور كامل مانع رشد گياه شدند. اثر ترشحات ريشهاي نيز در گلدانهاي حاوي نهالهاي يك سالۀ اكاليپتوس بررسي شدند كه در اين مورد نيز ترشحات ريشهاي بهطور كامل مانع جوانهزني بذرها شدند. پس ميتوان از اكاليپتوس بهعنوان يك علفكش بيولوژيك استفاده كرد و آن را جايگزين علفكشهاي شيميايي نمود