تأثير اشعار عطار نيشابوري بر شعرهاي تركمني از منظر صور خيال

شعر تركمني ـ به ويژه از دوره كلاسيك كه با ظهور مختومقلي فراغي (1733 ـ 1813 م.) به بعد ـ به دليل مطالعه مداوم ادبيات فارسي چه در قلمرو امروز ايران، چه آسياي ميانه و مناطق همجوار از ادبيات فارسي و شعرهاي برجسته آن تأثير فراواني پذيرفته اند، اين تأثير به ويژه در حوزه زيبايي شناسي جايگاه ويژه و كاربرد پربسامدي دارد. در اين ميان شاعران ادبيات سنتي تركمني علاقه فراواني به شاعران خراسان به ويژه جناب مولانا، عطار نيشابوري و سنايي داشته اند. اين مسئله به دليل همجواري آن ها با خراسان و مطالعه شعر شاعران اين خطه در ميان فضلاي شاعر تركمن همچون مختومقلي، مسكين قليچ، محمدولي كمينه و... بوده است. در پژوهش حاضر به بررسي تأثير اشعار عطار نيشابوري بر شعر تركمن سنتي در يكي از سه عنصر اصلي شعر؛ يعني صور خيال (تشبيه، استعاره، كنايه و مجاز) پرداخته شد. شاعران تركمن گاهي از تركيبات تصويري اشعار عطار استفاده كرده اند و گاهي نيز ترجمه يكي از اجزاي صور خيال را يا همه اجزاي صور خيال شعر اين شاعر بزرگ را به كار برده اند.