ضريب همبستگي در شرايط نادقيق

چكيده همبستگي يكي از مهم ترين شاخص هايي است كه به طور گسترده در زمينه هاي مختلف به كار مي رود و اندازه اي با اهميت در تحلي لداده هاست. از آنجايي كه بسياري از داده هاي واقعي ممكن است نادقيق باشند، مفهوم همبستگي در محيط نادقيق توسيع داده شد. در اين مقاله، ابتدا بر اساس تعريف كلاسيك ضريب همبستگي و اصل توسيع زاده يكمعيار براي محاسبه ضريب همبستگي بين اعداد فازي را مطالعه مي كنيم. رويكرد برنامه ريزي رياضي به منظور محاسبه درجه عضويت اندازه هاي فازي بكارگرفته شده است. سپس، با استفاده از T-نرم دراستيك و اعمال جبري بر روشي ساده براي تعيين و محاسبه دقيق تابع عضويت اساس آن مورد بررسي قرار گرفته است كه به برنامه ريزي رياضي بستگي ندارد. در پايان برخي روابط براي اندازه گيري ضرايب همبستگي بين مجموعه هاي فازي شهودي و مجموعه هاي فازي مردد مطالعه شده است.