بررسي عنصر پيرنگ در داستان دزدها و سگها اثر نجيب محفوظ

داستان يكي از فنون ادبيات معاصر است. اين فن ادبي عناصر و اجزائي دارد كه طرح يا پيرنگ از مهم ترين آن است. پيرنگ چرائي داستان را نشان ميدهد و روابط علي و معلولي ميان اجزاء وحوادث را به نمايش ميگذارد. نقد عنصر مذكور به منظور پرده برداشتن از لايه هاي ساختار كلي داستان از اهميت ويژه اي برخوردار است. نجيب محفوظ يكي از بزرگترين داستان نويسان معاصر مصر است، كه سعي نموده داستانها و رويدادهاي كشور خود را به شيوه اي نوين به نگارش درآورد. رمان دزد و سگها از آثار برجسته ي اوست. محتواي داستان جدال ميان زشتي و زيبايي در زندگي مردم مصر را نشان ميدهد. در اين پژوهش به روش توصيفي تحليلي عنصر پيرنگ در رمان مذكور مورد بررسي و موشكافي قرار گرفته است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي دهد كه نويسنده با به‌‌كارگيري حوادث متعددي كه ميان آنها رابطه علي و معلولي است به پيرنگ داستان انسجام خاصي بخشيده است و با ايجاد موقعيت هاي دشوار هر يك از اجزاي شش گانه ي پيرنگ: گره افكني، كشمكش، هول و ولا، بحران، نقطه‌ي اوج و گره گشايي را در جايگاه ويژه‌ي خود قرار داده است و هيچ گرهي را بي پاسخ نگذاشته و اين يعني ارزش و اعتبار پيرنگ كاملاً مطلوب است.