ارائه راهكارهايي به منظور كاهش انحرافات زمان در مرحله ساخت پروژه هاي ساختماني با معماري مدرن

انحرافات يكي از مشكلات مشترك و پديده متناوب در پروژه هاي ساخت و ساز مي باشد. اين مشكل در كل دوره حيات پروژه متناوباً رخ مي دهد. انحرافات در ساخت و ساز به معني خارج شدن از زمان توافق شده پروژه مي باشد كه تأخخيرات در تمام شرايط هزينه بر مي باشند. رابينسون و همكارن معماري مدرن را نتيجه توسعه روش هاي جديأد سأاخت مأي دانأد. استفاده از متريال پيش ساخته در كارخانه و يا در محل پروژه كه داراي هزينه كمتري نسبت به قبل است. اين معقوله داراي مزيت دوگانه شامل صرفه اقتصادي در هزينه و ايجاد زيبايي و ظرافت لازم در زمان خود مي باشد. مطالعات اينطور بيان مي كنند كه حفظ تعادل بين جنبه هاي اقتصادي و ارزش معماري يكي از دغذعه ها مي باشد. اما در مواردي كه اين فرضأيات و تصورات داراي ايراداتي شوند و بر اثر جديد بودن و تجربه نشدن شرايط، نواقصي در طراحي نهفته مي باشد كه شرايط به گونه ديگر رقم خواهد خورد. عيوب و نواقص طراحي، خطا در طراحي و كندي در انجام اصلاحات از عواملي هستند كأه تخخيرات ناشي از طراحي را رقم مي زنند. در اين شرايط به رويدادهاي قطعي به وقوع پيوسته ايي كه اغلب نيازمند اقدام مي باشند برخورد خواهيم كرد كه با فعاليت ها و اقدامات برنامه ريزي شده مرحله ساخت منطبق نمي باشند. در اين تحقيق با انجام مطالعه نسبت به شناخت بيشتر شرايط پروژه هاي ساختماني با معماري مدرن مي پردازيم و همچنين با استفاده از ابزار پرسشنامه به جهت تائيد نهائي نتايج در سطحي گسترده اقدام ميگردد و در نهايت بر اساس روش دلفي، راهكارهايي به منظور كاهش انحرافات زمان در مرحله ساخت اين پروژه ها ارائه خواهد شد.