كاهش ريسك انتخاب مدير پروژه با تصميم گيري چند معياره در محيط فازي

ماهيت انتخاب مدير يك مساله چند معيار پيچيده است كه داراي فاكتورهاي كمي و كيفي مي باشد، اهميتش در عدم قطعيت و تضاد اين عوامل مي باشد. پيچيدگي و اهميت مساله از روش هاي تحليلي نشات مي گيرد. خيلي از صفات فردي براي انتخاب مدير در نظر گرفته مي شوند مانند شخصيت، و رهبري كه ناصريح و نامشخص اند بنابراين تئوري مجموعه فازي بعنوان يك ابزار مهم براي فراهم كردن يك چارچوب تصميم ظاهر مي شود كه قضاوتهاي ناصريح را در فرايند انتخاب مدير يكپارچه مي كند. در اين مقاله، يك مدل تصميم گيري چند معياره بر اساس تئوري مجموعه هاي فازي و متد ويكور پيشنهاد مي شود كه با مسائل انتخاب مدير پروژه ساختماني سرو كار دارد. مديريت مناسب براي پروژه هاي ساختماني شهرداري كرج طي تجربه واقعي انتخاب شد، نتايج نشان مي دهند توانمند ترين فرد توانست از طريق چارچوب فرايند تصميم گيري گروهي در اين مدل انتخاب گردد.