راهكارهاي مبارزه با فساد براساس آموزه هاي اسلامي

درمباحث فلسفي، فساد به انحراف معنوي يا اخلاقي از يك ايده‌آل گفته مي‌شود. فساد شامل اعمال متعددي ازجمله رشوه و اختلاس مي‌باشد. فساد دولتي يا سياسي زماني اتفاق مي‌افتد كه يك مسئول يا كارمند دولتي از ظرفيت‌هاي رسمي براي مقاصد شخصي بهره‌گيري كند.فساد عموماً در اشكال مختلف از قبيل اقتصادي،سياسي،اداري و نيز فرهنگي روي مي‌دهد.فساد پديده اي همزاد دولت است و از زماني كه فعاليتهاي بشر به صورت سازمان يافته شكل گرفت حاصل شده است و تا حد زيادي متاثراز نظامهاي اقتصادي ،اجتماعي فرهنگي ، سياسي و قضايي است و متقابلا بر مشروعيت نظام سياسي كارايي نظام اداري و مطلوبيت نظام اجتماعي ضربات مهلكي وارد خواهد آورد.فساد اداري يكي ازدامهاي آشكار بر اقتدار نظامهاي اداري در سراسر جهان است و تمامي جوامع به مناسبت شرايط سياسي ،اقتصادي ،فرهنگي و قانوني تا حدي گرفتار اين دام هستند و هر جامعه اي كه در اين دام مهلك اداري گرفتار شود،درصدد رهايي از آن بوده وتلاش مي كند كه آثار ناشي از آن را به حداقل برساند. از آنجائيكه موضوع مقاله «راهكارهاي مبارزه و مقابله با فساد براساس آموزه هاي اسلامي » است،لذا حساسيت موضوع در كنار آموزه هاي ديني و اعتقادات مذهبي براساس ارزشهاي دين مبين اسلام بسيار مهم و ارزشمند خواهد بود.رسالت اصلي دين اسلام رهايي انسان ازتباهي وفساد و گمراهي است كه پيشوايان وانبياء براي تحقق آن از هيچ تلاشي دريغ نكرده اند ومبارزه با علت و زمينه گناه را در اولويت قرار داده اند. پيامبران الهي و اولياي حق، در اين ميان نقش بسيار برجسته اي داشته اند وآنان مبارزه با فساد و تباهي و برقراري قسط و عدل در جامعه را سر لوحه برنامه هاي تبليغي خود قرار داده و در اين راه، جان نثاري هاي فراواني از خود نشان داده اند.لذا در آموزه هاي ديني ميتوان راهكارهايي را در جهت مبارزه با فساد يافت كه موضوع مقاله حاضر است.