عوامل سازماني و مديريتي موثر بر فساد اداري – مالي در سازمان‌هاي دولتي

فساد اداري- مالي طبق تعريف سازمان شفافيت بين المللي آن دسته از فعاليت‌هاي كاركنان و مسئولان دولت را شامل مي‌شود كه اولاً به منافع عمومي لطمه بزند و ثانياً هدف از انجام آن، رساندن فايده به عامل (كارمند اقدام كننده) يا به شخص ديگر باشد. تحقيقات متعددي توسط محققين در خصوص تبيين عوامل موثر بر فساد و ارائه نظريات مختلف صورت گرفته است، ولي بسياري از آن‌ها از ابعاد جامعه‌شناختي، روانشناختي، حقوقي، سياسي و اقتصاد جامعه به تبيين موضوع پرداخته و بررسي‌هاي انجام شده در خصوص عوامل درون ‌سازماني موثر بر فساد اداري - مالي در مقايسه با آن‌ها محدود است.ساختار اين تحقيق از دوفصل تشكيل شده است كه فصل اول درمورد بررسي تعاريف و مصاديق فساد اداري – مالي وفصل دوم درمورد ديدگاه‌هاي نظري و رويكردهاي تئوريك در مورد فسادتشكيل شده است پژوهش حاضر نيز با توجه به اهداف و موضوع تحقيق از نوع كاربردي مي باشد، و همانگونه كه فساد اداري - مالي باعث زير سؤال رفتن عدالت، مسئوليت، و كاربرد ثروت و قدرت مي شود هدف از انجام اين پژوهش ارايه راهكارهاي مناسبي براي كاهش فساد در سازمان هاي دولتي مي باشد. بررسي ريشه¬هاي فساد اداري ما را به دلايلي رهنمون ميسازد كه موجد محيطي است كه در بستر آن عوامل انساني جرات مي¬يابند تا به راحتي با سوءاستفاده از موقعيت شغلي ايجاد شده،دست به اقداماتي بزنند كه در پرتو آن حقوق اجتماعي، اقتصادي و سياسي شهروندان نقض و يا حق مسلم فرد يا گروهي به آساني پايمال يا به ناحق به ديگري واگذار شود. حال ميتوان اين نتيجه را گرفت كه پيشگيري از تخلفات سازماني زيربنا و مقدمه سالم سازي محيط سازماني است و عوامل مختلفي در سالم سازي محيط سازماني تأثير دارد كه يكي از اساسي ترين آنها توجه به عوامل انساني و مديريتي است و علت آن اين است كه محور و قالب سالم سازي سازمان، انسانهاي سازماني هستند. بنابراين اگر انسانهاي سازمان سالم و پرورش يافته گردند، كار سالم سازي محيط سازماني سريعتر انجام ميشود و بصورت يك فرآيند مداوم در مي آيد.