مديريت ارگان هاي كشور در مقابله با فساد

موضوع اين مقاله بررسي مديريت ارگان هاي كشور در مقابله با فساد مي باشد. فساد اداري پديده اي است كه امروزه از دامنه ي جهان شمول برخوردار است و دليل اين امر اين است كه اين پديده به عنوان يك معضل تمام كشورهاي جهان را با خود همراه كرده و تحت تأثير قرار داده است ليكن از شهرت جهاني برخوردار است.فساد اداري در كشورهاي صنعتي توسعه يافته و به ويژه در كشورهاي در حال توسعه بيشتر ديده شده و در جريان است لذا اين معضل امروزه در تقابل با مطالعات مديريتي قرار دارد و آن را تحت تأثير قرار مي دهد. ساختار اين مقاله تحت عنوان دو فصل معين گرد آوري شده است كه در فصل اول به تعاريف فساد اداري مي پردازد و عوامل تسهيل كننده وقوع فساد را مورد بررسي قرار مي دهد و در فصل دوم نيز عوامل كارساز از جمله ايجاد انگيزه و مديريت نتيجه محور را مورد ارزيابي و بررسي قرار مي دهد. لذا پس از بيان اين مباحث نتيجه اي را كه مي توان مطرح نمود اين است كه ايجاد انگيزه و تشويق كارمندان اگر به جا و مفيد باشد مي تواند به كاهش ميزان فساد كمك نمايد و ديگر اينكه وقتي كه قانوني به عنوان قانون ارائه گزارش توسط مقامات دولتي و كارمندان و كليه ي افرادي كه در يك كشور مشغول به كار هستند وجود داشته باشد مي تواند باعث شود كه افراد نتوانند اقدام به عمل خلاف قانون نمايند اين امر يعني پيشگيري از وقوع فساد اداري كه آثاري مثبت دارد.