تأثير تشويق و تنبيه در پيشگيري از فساد اداري

موضوع اين مقاله بررسي تشويق و تنبيه در پيشگيري از فساد اداري مي باشد. فساد معضلي است كه وقتي در جامعه اي ايجاد شود آن جامعه را نابود خواهد كرد. اكر كشورها به دنبال ارائه راه كارهايي براي كنترل فساد اداري هستند به همين دليل است كه عناصر خاصي براي مقابله با فساد اداري استفاده مي كنند. از جمله اين عناصر بحث تشويق و تنبيه مي باشد كه از زماني كه با شيوه هايي سر و كار داريم تأثير گذاري بر رفتار افراد مورد استفاده قرار مي گيرند به مواردي چون كنترل تنبيه و تشويق بر مي خوريم. ساختار اين مقاله در طي دو فصل معين گرد آوري شده است كه فصل اول را به چيستي فساد اداري مي پردازد و آن انواع و عوامل بروز فساد اداري را بررسي مي كند در فصل دوم نيز عنصر ابزار و تشويق و تنبيه را مورد بررسي قرار مي دهد كه كاركرد كنترل و تشويق و ارتباط آنها را مورد بررسي قرار مي دهد. لذا نتيجه اي را كه ضمن اين مقاله مي توان مطرح نمود اين است كه تشويق و تنبيه افراد اگر به موقع و بجا صورت گيرد ميتواند عامل مؤثر و كارآمد باشد. در جهت كنترل و كاهش ميزان فساد اداري و ديگر اينكه همين تشويق و تنبيه به موقع مي تواند باعث افزايش كارايي شود و اين افزايش كارايي باعث جلوگيري از انجام تخلف شده و مانع از وقوع فساد اداري خواهد شد.