رسيدگي ديوان عدالت اداري به تخلفات ادارات و كاهش ميزان فساد

موضوع اين مقاله بررسي رسيدگي ديوان عدالت اداري به تخلفات ادارات و كاهش ميزان فساد مي باشد.در نظام جمهوري اسلامي ايران به منظور تعديل وتوزيع متناسب قدرت وتاسيس ضمانتهاي قوي براي جلوگيري از تعدي وتجاوز زمامداران به حقوق مردم علاوه بر نظارت سياسي كه از سوي قوه مقننه اعمال مي شود ،نظارت قضائي برمبناي اصول 170 و173 قانون اساسي به دو طريق صورت مي گيرداز طريق ديوان عدالت اداري در مورد اقدامات وتصميمات دستگاههاي دولتي ومامورين آنها به جهت انجام وظيفه وآيين نامه ها ومصوبات دولتي اسلامي است يا خارج از حدود اختيارات قوه مجريه وضع شده ،با اجازه حاصله از اصل 170 قانون اساسي.علاوه بر دادگاههاي دادگستري كه واضعين قانون اساسي، حق امتناع از اجراي مصوبات ومقررات وضع شده توسط دولت را براي آنان قائل شده اند،دادگاه صلاحيت دار ديگري در اصل 173 قانون اساسي پيش بيني شده كه بموجب اين اصل به منظور رسيدگي به شكايات ،تظلمات واعتراضات مردم نسبت به مامورين يا واحدها يا آيين نامه هاي دولتي واحقاق حقوق آنها ،ديواني بنام ديوان عدالت اداري زير نظر رئيس قوه قضائيه تاسيس مي گردداين مقاله در دو فصل جمع آوري شده است نتيجه اي را كه مي توان مطرح نمود اين است كه وقتي كه اشخاص در جهت رسيدن به حقوق خود اقدام به شكايت عليه ديوان عدالت اداري مي كنند از اين طريق ديوان با رسيدگي به شكايات ان ها در واقع باعث مي شود كه حقوق آن ها پايمال نگردد ليكن اين امري مثبت تلقي خواهد شد