فرهنگ سازماني در تقابل با فساد مالي

موضوع اين مقاله بررسي فرهنگ سازماني در تقابل با فساد مالي مي باشد. رويكرد اصلي اين مقاله با توجه به تاثير متقابل فرهنگ سازماني و فساد ، براساس مدل ارايه شده ،بر آن توجه دارد كه فرهنگ سازماني قوي با ابعاد مورد نظر هافستده از جمله فاصله قدرت پايين ، فرد گرايي و ابهام گريزي و تاثيرات اين ابعاد در بروز عدالت خواهي ، جلوگيري از تبعيض وحاكميت شفافيت، مي‌تواند باعث مهار فساد و مانعي در فراگير شدن آن و نهايتا منجر به رونق و رشد و بالندگي جامعه شود و نياز به برخوردهاي قهر آميز و تنبيه را – باتوجه به عوارض نامطلوب آن - تا حد زيادي كاهش دهد. اين مهم از طريق مطالعه تطبيقي ارايه شده ابعاد فرهنگي تحقيقات هافستده و گزارش سازمان شفافيت ( 2002‌) _دركشور هاي داراي رتبه اول تا دهم (داراي فساد پايين فساد به تمام شكلهاي گوناگون انحراف يا اعمال قدرت شخصي و استفاده نامشروع از مقام و موقعيت شغلي قابل اطلاق است.فساد يك موضوع پيچيده است و هنگامي جلوه گر مي‌شود كه مؤسسات، ضعيف و نظام) براي منافع شخصي يا گروهي كه از آن تبعيت مي‌كند است ساختار اين مقاله در طي دو فصل معين گردآوري شده است .نتيجه اي كه مي توان ارائه نمود اين است كه در جوامع مردم سالار كه فرهنگ سازماني دارن به گونه اي است كه فساد كمتر محقق مي شود زيرا ازادي در آن جوامع وجود دارد و ديگر اينكه راههاي مقابله با فساد برعكس ساير جوامع وجود دارد.