بررسي فراهنجاري در داستان سمنو پزان جلال آل احمد

فراهنجاري از موضوعات مهم سبك شناسي و نقد ادبي محسوب مي شود. منظور از آن، خروج از زبان عادي و خودكار، جهت افزايش زمان ادراك حسّي و مقاصد زيبايي شناختي است. پژوهش حاضر در صدد است با بهره گيري از شاخص هاي فراهنجاري، به بررسي سبك جلال آل احمد از دريچه فراهنجاري بنگرد. به اين منظور داستان سمنو پزان را انتخاب و گونه هاي مختلف فراهنجاري( واژگاني، نحوي، نوشتاري، آوايي، معنايي، گويشي، سبكي و زماني) بر اساس تقسيم بندي ليچ، بررسي شده است. حاصل اين تحقيق، روشنگر اين است كه جلال از انواع اين تقسيم بندي، غير از فراهنجاري نوشتاري، از گونه هاي ديگر براي خلق اثر هنري خود بهره گرفته است.