بهره گيري از هنرهاي خياباني،راهكاري موثر در جهت جذب مشاركت مردمي در مديريت شهري پايدار

ناموفق بودن روشهاي كل به جزء در برنامه ريزيها و عدم درك صحيح از مردم و نيازهايشان،مواردي هستندكه لزوم مراجعه به خردجمعي،بهره گيري ازتبادل نظر و گفتمان گروههاي مختلف اجتماعي در تصميم سازي وتصميم گيريها را فراروي برنامه ريزان قرارداده اند.از اين رو در سال هاي اخير مديران و برنامه ريزان شهري بيش از پيش به جلب مشاركت مردم توجه مي نمايند.تاكنون،ديدگاه ها و راهكارهاي گوناگوني براي جلب مشاركت مردم مطرح شده است.اگرچه تا حدي در ساير كشورها موفق بوده اند؛اما متاسفانه نتوانسته اند شهروندان ايراني را به مشاركت ترغيب كنند.عدم برقراري ارتباط موثر با مردم،از مهم ترين دلايل اين مشكل است.مردم از اهداف برنامه ها،ضرورت طرح ها و به ويژه محصول نهايي آن تصوري نداشته و نمي توانند نظرات خود را ابراز دارنداگرچه بهره گيري از تئوري هايي مانند برنامه ريزي وكالتي مي تواند بسيار در اين زمينه مفيد باشد،اما اين تثوري ها نمي توانند پويايي و انگيزه لازم را در مردم ايجاد كنند.استفاده از هنرهاي گوناگون از جمله هنرهاي خياباني، تئاترها و نمايش هاي خياباني از مهم ترين راهكارهاي ايجاد انگيزه در مردم هستنداين هنرها علاوه بر اينكه محيط و فضاي شهري را زيبا ميكنند،ميتوانند توجه مردم را به مشكلات فضاهاي پيرامون،طرح ها و نيز آينده آن ها جلب كرده وآنها را به مشاركت در شهر برانگيزانند و به اين ترتيب مي توانند شهرها را پوياتر نمايند.هدف اين نوشتار بررسي نقش هنرهاي خياباني در شهرها مي باشد و به دنبال پاسخ اين پرسش است كه هنرهاي خياباني چه تأثيري بر محيط شهر و شهروندان مي توانند داشته باشند؟به نظر ميرسد استفاده مناسب از هنرهاي خياباني در سطوح مختلف شهر در راهي موثر براي جلب مشاركت مردم و ايجاد پويايي و پايداري در شهر باشد.