سبك فكري و نگرش احمد شاملو به مسأله¬ي انسان

يكي از راه¬هاي شناخت ذهن و زبان يك شاعر و درك بهتر شگردهاي او بررسي سبكي آثار اوست. سبك¬شناسي آثار يك شاعر از نظرگاه فكري، زباني و ادبي صورت مي-گيرد و سبك فكري يكي از زمينه¬هايي است كه بيانگر جهان¬بيني و نگرش او مي¬گردد، و اين خود يكي از عوامل پديد آمدن سبك فردي (Individual Style) مي¬شود. شناخت بهتر دگرديسي درسبك فكري و نگرش شاملو به مسأله¬ي انسان و در نتيجه شناخت بهتر سروده¬هاي او از اهداف پژوهش حاضر محسوب مي¬شود. روش پژوهش توصيفي و دادها با توجه به تكنيك تحليل محتوا و بر اساس سبك شناسي فكري بررسي شده است. جامعه آماري از بين سروده هاي شاملو در دفتر يكم و حجم نمونه نيز گزينشي از اشعار اوست. نتايج نشان داد كه شاملو از نظر فكري داراي چند دوره بر اساس شرايط سياسي و اجتماعي دوران زندگي¬اش است. ديدگاه او تحت تأثير شرايط سياسي و اجتماعي نسبت به انسان به مرحله¬ي تعالي رسيد آن¬گونه كه نوسان مقطعي در شدت و ضعف فكر او فقط به خاطر ناراحتي و گله¬ي او از عدم درك افراد اطرافش بود نه پشيماني از راه و فكري كه انتخاب كرده بود.