نقد نشانه شناسي و بلاغت ادبيات فارسي و بررسي مشابهت در بلاغت قرآني با بلاغت غربي

اگر بخوانيم بر مبناي تار منتشرشده در سال هاي اخير قضاوت كنيم، بايد بگوييم كه روح زمانه ما ديگر خيلي با نقد فرم باور و دروني (= متن محور) سازگار نيست. ديگر چيز زيادي درباره ارتباط اجزاي متن نميشنويم، اما مدام از ارجاع گري اين اجزا صحبت مي شود، و از «برونه » غير زباني كه متن به آن ارجاع مي دهد، با آن معنا مي يابد، و بر آن اثر مي گذارد. ديگر بر خيالي بودن ادبيات تأكيد نمي كنند، زيرا اين ويژگي آن امروزه كاملا بديهي محسوب ميشود. در عوض آنچه در كانون توجه ادب پژوهان قرار گرفته، تأثير متقابل اين جبه خيالي ادبيات، و مقوله هايي است كه از قرار معلوم حاكي از واقعيتند؛ مانند خويشتن افراد، انسان، جامعه، و به قول يكي از ناقدان، هنرمند، فرهنگ او، و جامعه بشري». به همين علت است كه ناقدان توجه خود را معطوف كرده اند بد متن هاي دوره اي كه نيت ادبي و نيمه ارجاعي پنداشته مي شوند، به داستان هاي سلامت پسند كه هدف اصلي شسان برآوردن نيازهاي روحي و اجتماعي مردم است، و به زندگي نامه هاي خودنوشت ادبي كه كليد شناخت خويشتن نويسنده هايند. اين مقاله درسنامه هاي سبك شناسي نظم و نثر ادبي فارسي را از نظر مباني فكري و روش مورد سنجش قرار داده است و با طرح شش نفت در درسنامه هاي سبك شناسي، و برشمردن پيامدهاي آن، راه حل هايي هم پيشنهاد مي كند. اين شش نقص عبارت اند از بررسي تاريخ تطور سبك ها به جاي فن سبك شناسي، نامگذاري ناموجه سبك ها، حذف بافتارهاي فرهنگي، اجتماعي و سياسي، غفلت از نسبت ژانر با سبك، اولويت بخشي به سبك دوره - اي و حذف سبك فردي، بي اعتباري محتواي درسنامه ها و پژوهش هاي سبكي در بخش دوم مقاله، دو مهارت سبك پژوهي و سبك ورزي براي آموزش در دو درس سبك شناسي پيشنهاد شده است كه اولي به تحليل سبك ادبي» و دومي به ند آموزش خلاق سبك» اختصاص دارد. در درس تحليل سبك ادبي» دانشجو از طريق تكنيكهاي تحليل سازه هاي سبك و كشف نوآوري و فرديت سبكي در سطوح ششگانه زبان يك متن، مهارت كشف عناصر سبك ساز متون را فرا مي گيرد. در درس آموزش خلاق سبكه كه به صورت كارگاهي و تمرين نگارش خلاق ارائه مي شود، آموزش سبك از طريق تقليد از الگوهاي سيكي مشهور انجام مي گيرد.