مقايسه شبكه هم نشيني كليدواژه «دل» در غزل هاي عطار و حافظ

زبان شاعر علاوه بر آن كه ابزار ارتباطي او با مخاطب است، نمايان گر ويژگي هاي ذهني و روحي اوست. او براي بيان آن چه در ذهن و ضمير خود دارد از واژگان كمك مي گيرد، آنها را در محورهاي هم نشيني و جانشيني قرار مي دهد و از اين طريق مضامين بديع خلق مي كند. در انواع شعر فارسي، قالب غزل، جلوه گاه زيباترين تجربه هاي شاعرانه و دروني ترين احساسات شاعر است و به بهترين نحو، روحيات او را هويدا مي سازد. عطار نيشابوري يكي از شاخص ترين غزل سراهاي عرفاني است كه تاثير قابل توجهي بر شاعران پس از خود داشته است. با اين حال تاثير غزل هاي او بر غزل هاي حافظ شيرازي و موارد اختلاف غزل هاي آنان مبهم مانده است. در اين مقاله، سعي شده است تا نحوه به كارگيري واژگان در محور هم نشيني غزل هاي عطار و حافظ، بررسي و مقايسه شود.