شماره ركورد كنفرانس :
4040
عنوان مقاله :
بررسي ظرفيت پذيرش توريسم در تبريز با تأكيد بر توسعه پايدار
پديدآورندگان :
حاجيزاده معصومه hajizadehmasoumeh@gmail.com كارشناس ارشد برنامهريزي شهري دانشگاه آزاد تبريز، تبريز، ايران , نعمت اللهي سيمين دخت Simin44n@yahoo.com گروه هنر و معماري، واحد تبريز، دانشگاه آزاد اسلامي، تبريز، ايران
كليدواژه :
ظرفيت پذيرش توريسم , تجربه گردشگري , توسعه پايدار , تبريز
عنوان كنفرانس :
اولين همايش منطقه اي پژوهش هاي نوين توسعه پايدار در فرهنگ، معماري و مديريت شهري و روستايي با رويكرد توسعه ي صنعت توريسم و گردشگري در استان گلستان و شهرستان علي آباد كتول
چكيده فارسي :
پديده گردشگري كه خود به صورت يك پديدهي اجتماعي ـ فرهنگي مطرح است به بزرگترين تحرك و جابجايي انسانها اطلاق ميشود. رشد روزافزون و شتابنده آن موجب شده كه بسياري از صاحبنظران قرن 20 را قرن گردشگري بنامند. گردشگري شهري سرآمد انواع گردشگريها و پرمشتريترين آنهاست؛ به طوري كه با توجه به جايگاه ويژه شهر، در بسياري از كشورهاي موفق در اين صنعت، شهر پايه و اساس توسعه گردشگري است. از سوي ديگر در جهان مدرن و صنعتي امروز، نياز بشر به تفريح، گردش و بهرهگيري از مواهب موجود در نواحي بكر طبيعت بيش از پيش احساس ميشود. تجربه ثابت كرده است كه گردشگري همواره دربردارندهي تأثيرات اقتصادي و اجتماعي و زيستمحيطي است، به همين دليل، سياست توسعهي پايدار گردشگري امروزه رويكردي عمومي است كه دولتها به آن توجه كردهاند تا گردشگري از لحاظ بومشناختي در بلندمدت مقبول افتد و از لحاظ مالي خودكفا، و از ديدگاههاي اجتماعي و اخلاقي نيز براي جوامع محلي مفيد و نويدبخش باشد. اين پژوهش با توجه به هدفگذاريهاي صورت گرفته براي ظرفيت پذيرش گردشگري شهر تبريز با تأكيد بر توسعه پايدار، انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع كاربردي و از نظر روش تركيبي از روشهاي توصيفيـ تحليلي هست و در گردآوري دادهها از شيوهي كتابخانهاي، اسنادي و ميداني استفاده شده است. به اين منظور ابتدا با استفاده از ادبيات موجود، شاخصهاي مؤثر در برآورد ظرفيت پذيرش انساني(رواني) تعيين شد. از آزمون كراسكال واليس، ضريب همبستگي و رگرسيون براي آزمون فرضيات استفاده شد. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه رابطه مستقيم و معناداري بين امكانات گردشگري و تعداد گردشگران و نيز رابطه مستقيم و معناداري بين تعداد گردشگران و كيفيت تجربه گردشگري وجود دارد. در مقابل تفاوت معناداري بين ديدگاه گروههاي سهگانه در رابطه با روند توسعه گردشگري مشاهده نگرديد.