نقش هندسي اقليدسي در معماري اسلامي

ديدگاه اقليدسي به عنوان مسيري براي يادگيريِ نحوه ي ساختِ يك نماد رايجِ استفاده شده در هنر اسلامي معرفي مي شود. هندسه مصنوعات اسلامي را بعنوان يك ابزار براي آموزش هندسه معرفي مي كند كه در فرهنگ اسلامي جا افتاده است اما ارتباطش از مرزهاي فرهنگي نيز فراتر رفته است. هنر اسلامي شامل تعدادي شكل است كه ممكن است در علاقه مند كردن دانش آموزان به هندسه كمك كننده باشد. پيشنهاد مي دهيم كه به جاي تلاش براي يادگيري ذهني هندسه به عنوان يك سيستم استقراييِ از پيش تعريف شده، ريشه ي آن را از طريق فرايندهاي بازسازي و اكتشاف در هنر اسلامي پيدا كنيم. اين ديدگاه، اصل موضوعي (تعريف سيستم هاي رياضياتي براساس اصول كلي) را دست كم نمي گيرد بلكه آن را به عنوان سطح بالاتري از رياضيات مي بيند. ساختمان-هاي اسلامي سنتي از قبيل مساجد، فرصتي براي ايجاد مي كند تا هندسه را در تزييناتي كه بيرون و درون ساختمان - به ويژه در و ديوارها- را زينت داده است پيدا كنند. اين تزيينات از تعدادي از نمادهاي هندسي مانند ستاره و چندضلعي تشكيل شده اند و همچنين مي تواند در ساير اشيا مانند فرش، قاليچه و لباس نيز پيدا شوند. ما در اين پژوهش كه به روش كتابخانه‌اي و ترسيم اشكال هندسي انجام شده با معرفي رياضيات رئاليسم و جايگاه آن در هنر معماري به بررسي نقش هندسه اقليدسي در معماري اسلامي پرداخته و حتي چگونگي ترسيم برخي از ستاره‌هاي اسلامي استفاده شده در معماري اسلامي را توضيح داده‌ايم.